Wróciłem do swojej posiadłości na spokojne wakacje, ale zastałem tam moją synową i

posiadłości, poczułam przypływ adrenaliny w żyłach. Byłam zraniona, zarówno fizycznie, jak i psychicznie, ale ból tylko wzmocnił moją determinację. Sierra mnie nie doceniła, myląc mój wiek ze słabością, a milczenie z uległością. Ale wkrótce miała się przekonać, że nie jestem kobietą, z którą można igrać.

Moim celem był skromny dom w mieście – miejsce dalekie od przepychu posiadłości. To właśnie tam przechowywałem swoje najcenniejsze aktywa: dokumenty, zapisy i klucze do imperium, którego Sierra tak łakomie pożądała. Przez lata skrupulatnie dokumentowałem każdą transakcję, każdą inwestycję i każdy niuans prawny związany z posiadłością. Chociaż wycofałem się z aktywnego zarządzania majątkiem rodzinnym, nigdy nie oddałem nad nim kontroli.

W domu szeregowym rozsiadłem się w gabinecie, otoczony półkami pełnymi segregatorów i teczek. Wyciągnąłem gruby segregator z etykietą „Zarząd Majątkowy” i zacząłem przeglądać warunki, które tak starannie ustaliłem z moim prawnikiem lata temu. Majątek należał do mnie i chociaż przyznałem Kevinowi pewne przywileje, właściciel nigdy się nie zmienił. Zawsze wierzyłem w przygotowywanie się na nieoczekiwane – dzisiejszy dzień był dowodem tej dalekowzroczności.