W noc poślubną, widząc mojego męża „tam”, zadrżałam i zrozumiałam, dlaczego rodzina mojego męża dała mi willę nad jeziorem wartą około miliona dolarów, abym mogła poślubić tak biedną dziewczynę jak ja…/cześć

Michael nie był taki jak inni mężczyźni. Cierpiał na wrodzoną wadę, która uniemożliwiała mu pełne wypełnianie roli męża. Nagle wszystko stało się jasne: dlaczego dostał willę? Dlaczego biedny służący został przyjęty do bogatej rodziny? Nie dlatego, że byłem wyjątkowy, ale dlatego, że potrzebowali „rzekomej żony” dla Michaela.

Łzy napłynęły mi do oczu – nie wiedziałam, czy to użalanie się nad sobą, czy litość. Michael siedział cicho i powiedział: „Przykro mi, Lily. Nie zasługujesz na to. Wiem, że poniosłaś wiele poświęceń, ale moja mama… potrzebuje, żebym założyła rodzinę i czuła się bezpiecznie. Nie mogę sprzeciwić się jej woli”.

W żółtym świetle dostrzegłem jego wilgotne oczy. Okazało się, że ten zimny człowiek również bardzo cierpiał. Nie różnił się ode mnie: obaj byli ofiarami losu.

W kolejnych dniach nasze życie było dziwne. Nie było czułości między parami, tylko szacunek i dzielenie się. Michael był bardzo miły: oświadczył mi się rano, po południu zabrał na spacer nad jezioro Tahoe, a wieczorem zjedliśmy razem kolację. Nie postrzegał mnie już jako służącej, którą kiedyś byłam, ale jako towarzyszkę.

To właśnie mnie zaniepokoiło: moje serce się wzruszyło, a umysł przypomniał mi, że to małżeństwo nie zostanie „skonsumowane” w zwykłym znaczeniu tego słowa.

Pewnego dnia podsłuchałem, jak pani Eleanor zwierzała się swojemu lekarzowi rodzinnemu: cierpiała na chorobę serca i nie miała zbyt wiele czasu dla siebie. Obawiała się, że jeśli odejdzie od Michaela, zostanie sam na zawsze. Wybrała mnie, ponieważ widziała we mnie osobę życzliwą, pracowitą i bez ambicji. Była przekonana, że ​​zostanę z Michaelem i nie opuszczę go z powodu tej wady.

Znając prawdę, moje serce było w rozterce. Myślałem, że jestem tylko zastępstwem w zamian za willę, ale okazało się, że zostałem wybrany z miłości i zaufania.

Tego dnia powiedziałam sobie: bez względu na wynik tego małżeństwa, nie opuszczę Michaela.

Pewnej deszczowej nocy w rejonie Zatoki San Francisco Michael nagle dostał ataku padaczki. W panice pognałem z nim do Centrum Medycznego UCSF. W śpiączce uścisnął mi dłoń i wyszeptał: