W dniu, w którym odwoziłem żonę na porodówkę, poznałem jej byłego adoratora, który również przyprowadził swoją żonę na poród. Oboje dzieci miały pewne dziwne cechy wspólne.

W końcu dzieci przeszły prostą operację usunięcia dodatkowych palców. Wcześniej pocałowałem rączkę mojego syna, niemal opłakując małego pędraka, który nas tu przyprowadził. Ly zapytał, czy żałuję. Pokręciłem głową. „Nie. Zatrzymam zdjęcia. Ten palec jest częścią naszej historii”.

Mijały lata. Za każdym razem, gdy opowiadałam synowi o jego narodzinach, mówiłam o deszczu w Hue, zepsutej windzie i pierwszym krzyku, który przeciął noc. Potem opowiedziałam mu o dwójce dzieci z sześcioma palcami, o sekretach, które dorośli próbują ukryć, i o tym, jak życie czasami zmusza prawdę do wyjścia na światło dzienne.