W dniu, w którym odwoziłem żonę na porodówkę, poznałem jej byłego adoratora, który również przyprowadził swoją żonę na poród. Oboje dzieci miały pewne dziwne cechy wspólne.

Pewnego wieczoru deszcz powrócił do Teksasu. Spojrzałem na dom Johna, którego lampa świeciła. Napisałem SMS-a: „Jeszcze nie śpisz, bracie numer dwa?”

Jego odpowiedź nadeszła szybko: „Tak. Brat numer sześć”.

I nagle przestałem nienawidzić tej liczby. Szóstka nie była już blizną. Stała się mostem – łączącym przeszłość z teraźniejszością, zmieniającym nieznajomych w braci i dającym dwójce dzieci historię, która przetrwa nas wszystkich.