Śmiech na dziedzińcu

Okrutny śmiech wypełnił dziedziniec Akademii św. Jakuba, jednej z najbardziej elitarnych szkół w Londynie.

Dwunastoletni Leo Thompson chwycił za paski plecaka i szedł dalej. Jego elegancka biała koszula i dopasowana marynarka nie mogły ukryć nierównego rytmu jego kroków. Za każdym razem, gdy jego proteza nogi dotykała ziemi, rozlegał się cichy, metaliczny dźwięk – dźwięk, który jego koledzy z klasy uwielbiali wyśmiewać.

Leo nie podniósł wzroku. Nauczył się, że jeśli wpatruje się w ziemię wystarczająco długo, okrucieństwo świata boli odrobinę mniej.

Ale tego dnia świat miał inne plany.

Chłopiec, który miał wszystko — oprócz spokoju

Leo był jedynym synem Richarda Thompsona, miliardera i potentata rynku nieruchomości, do którego należała połowa panoramy wzdłuż Tamizy. Dla osób z zewnątrz Leo był uosobieniem przywileju – nietykalny, błogosławiony, podziwiany.