Wszedłem na drugie piętro i wyszedłem na zewnątrz.
Usiadłem na ławce na przystanku autobusowym. Było jeszcze wcześnie, może 9:30, ale słońce już grzało, jakby znieważyło całe miasto. Asfalt wyparował. Torba wbijała mi się w ramię, pasek wrzynał się w skórę. Wciąż trzymałem w ręku zmiętą elektroniczną kartę rejestracyjną, przypominającą, że nie jestem bezdomny, nie z ulicy… po prostu człowiekiem, który pojawił się zgodnie z planem.
Ale trudno mi było w to uwierzyć.
zobacz więcej na następnej stronie
Reklama
Yo Make również polubił
Za każdym razem, gdy przygotowuję ten przepis, moja rodzina nie może się powstrzymać od zamawiania dokładki
Byłem jedynym dzieckiem, które opiekowało się chorym ojcem w jego ostatnich dniach. W testamencie mój brat odziedziczył wielomilionowy biznes, a ja zrujnowaną farmę. Mój brat kpił ze mnie: „Powinienem był się nim lepiej opiekować”. A potem prawnik powiedział: „Właściwie…”. MÓJ BRAT ZBLASKOWAŁ Z TEGO, CO SIĘ STAŁO NASTĘPNIE
Niepowtarzalne perfumy, idealne dla najbardziej wyrafinowanych i eleganckich osób.
Miękkie ciasto z jogurtem i morelami gotowe w dziesięć minut