Podczas rozprawy rozwodowej mój mąż siedział z założonymi nogami, zadowolony z siebie: „Nigdy więcej nie tkniesz moich pieniędzy”. Jego kochanka wtrąciła: „Zgadza się, kochanie”. Jego matka uśmiechnęła się krzywo: „Ona nie zasługuje ani grosza”. Sędzia otworzył list, który wysłałam przed rozprawą, przeczytał go przez kilka sekund… a potem wybuchnął śmiechem. Przechylił głowę i wyszeptał: „Och… to dopiero ciekawe”. Ich twarze natychmiast zbladły.

Tamsin patrzyła w milczeniu. Na jej twarzy nie było triumfu, tylko spokojna akceptacja. Latami znosiła rozpad małżeństwa, podczas gdy mąż skrywał sekrety. Teraz kłamstwa wyszły na jaw.

Sędzia Corwin złożył ręce. „Zanim zakończymy posiedzenie, pani Kerrigan, chciałbym pochwalić pani staranność. Wielu małżonków w niestabilnych małżeństwach nie ma wystarczających środków ani pewności siebie, by prawidłowo zebrać dowody. Ale pani zrobiła to z niezwykłą jasnością”.

„Dziękuję, Wasza Wysokość” – powiedziała.

Sędzia skinął głową. „Rozprawa zostaje odroczona do czasu zakończenia przeglądu przez księgowego”.

Młotek uderzył w blok z pojedynczym, głośnym trzaskiem.