Kiedy jedzenie dotrze do tuńczyka – i ostatecznie trafi na Twój talerz – poziom rtęci może być niepokojąco wysoki.
Regularna ekspozycja na rtęć może z czasem uszkodzić mózg i układ nerwowy. Szczególnie narażone są kobiety w ciąży, dzieci oraz osoby z problemami kardiologicznymi lub neurologicznymi.
Jeden z głównych błędów, który popełnia większość ludzi
Najczęstszy błąd? Nieznajomość różnic między odmianami tuńczyka. Nie wszystkie tuńczyki w puszkach są takie same, a rodzaj, który wybierzesz, ma ogromny wpływ na spożycie rtęci.
Oto trzy główne typy:

- Tuńczyk pasiasty: Ten mniejszy gatunek jest powszechnie nazywany „tuńczykiem jasnym”. Ma najniższą zawartość rtęci – około 0,12 ppm – co czyni go najbezpieczniejszą opcją do regularnego spożycia.
 - Tuńczyk żółtopłetwy: Nieco większy, tuńczyk żółtopłetwy ma wyższą zawartość rtęci (około 0,35 ppm). Choć jest jej mniej niż tuńczyka białego, należy go spożywać z umiarem.
 - Tuńczyk biały: Ten tuńczyk ma najwyższą zawartość rtęci, sięgającą średnio 0,50 ppm. Władze sanitarne zalecają znaczne ograniczenie jego spożycia.
 
Wskazówka: Jeśli na puszce nie ma informacji o rodzaju, prawdopodobnie jest to bonito. Zawsze czytaj etykietę, aby mieć pewność.
zobacz więcej na następnej stronie
Reklama  
   


Yo Make również polubił
Opanowanie sztuki idealnie obieranych jajek na twardo
Mały palec, wielka moc – poznaj sekrety, które w nim drzemią!
Trzymaj myszy i szczury z daleka za pomocą fusów po kawie
Spanakopita (greckie ciasto szpinakowe)