Na 40. urodzinach mojego syna, wnuczka w panice chwyciła mnie za ramię. „Dziadku, uciekajmy stąd. Natychmiast” – wyszeptała. Byłem oszołomiony. „Dlaczego?” – zapytałem. „Po prostu odejdź, proszę” – błagała. Ufałem jej… i to uchroniło mnie przed straszną zdradą – z rąk mojego własnego syna. Nie uwierzysz, co planował zrobić…

Agencje informacyjne
— „Mówiłem to samo po apartamentach na Florydzie” – odparł spokojnie Glenn. „I o food trucku. I o tym, jak wykorzystałeś moją emeryturę, żeby kupić akcje, które nigdy nie istniały”.

Trevor zesztywniał.
„Tym razem jest inaczej”.

— „Zawsze tak mówisz.”

Cisza wypełniła się napięciem.
„Nigdy we mnie nie wierzyłeś!” – krzyknął Trevor łamiącym się głosem. „Może dlatego nic nie działa!”

— Albo może — odparł cicho Glenn — mylisz chciwość z ambicją.

Trevor zacisnął szczękę.
„Dobra. Zatrzymaj swoje pieniądze. Kiedy zostanę milionerem, nie przychodź prosić o swoją część”.
Złapał kurtkę i zatrzasnął drzwi.

Cisza powróciła, ciężka, dusząca. Glenn usiadł ponownie, wpatrując się w puste drzwi, czując, że dopadła go dawna porażka – nie jako ojca, ale jako człowieka niezdolnego ocalić syna przed samym sobą.

Następnego ranka, wychodząc po gazetę, zatrzymał się jak wryty.
Wszystkie cztery opony jego samochodu były przebite, każda przebita na wylot przez bok. Powietrze uchodziło z okrutnym sykiem. Glenn pochylił się: rozcięcia były identyczne. Celowe.

Nie wandalizm. Zemsta.

Zimny ​​dreszcz przebiegł mu po plecach. Trevor? Czy to możliwe?
Nie miał dowodów, ale moment był zbyt okrutny, by mógł być zbiegiem okoliczności.

Zadzwonił telefon. Trevor.
Jego głos brzmiał dziwnie spokojnie.
„Tato, wiem, że wczoraj się pokłóciliśmy. Chcę tylko wszystko naprawić. W ten weekend mam czterdzieste urodziny. Molly bardzo chce, żeby dziadek przyjechał. Proszę.”

Glenn zawahał się, myśląc o niewinnym uśmiechu wnuczki.
„Obiecujesz, że to nie kolejna pułapka?”
„Obiecujesz. To tylko rodzinny obiad”.Gry rodzinne

Wbrew wszelkim przeciwnościom Glenn się zgodził. Ale coś głęboko w nim pozostało ciężkie.