Moja siostra odmówiła zwrotu pieniędzy po tym, jak jej córka zniszczyła książki mojego dziecka — czy źle zrobiłam, dając jej nauczkę?

Jako matka nie mogłam być bardziej dumna. Studiowałam literaturę angielską na uniwersytecie, więc to było wszystko, czego kiedykolwiek pragnęłam dla mojego dziecka:  żeby kochało coś tak mocno jak ja.

To był nasz wspólny język miłości.

Kobieta czytająca książkę | Źródło: Midjourney

« C’est chouette, maman », m’a dit Alice un jour où nous étions assises dans le salon, absorbées dans nos propres mondes.

« Qu’est-ce qui est chouette, ma petite fille? », ai-je requireé.

« Nasze problemy w tym zespole mogą trwać również w naszym własnym świecie. Uwielbiam ją. » Patrzę na nią z miłością i autentyczną wdzięcznością w oczach.

Dziewczyna czyta książkę | Źródło: Midjourney

J’étais en bas avec ma sœur Vivian, kiedy przybył.

To wyjątkowy dzień. Vivian i jej 13-letnia córka Sienna stoją przed teatrem i obsługują bramy, więc są po prostu częścią zespołu après-midi.

Était-ce quelque wybrało różne rodzaje nawyków między soeurs et kuzynami? Nie, pas du tout.

Część tortu, bułeczek i jedzenia | Źródło: Midjourney

Za chwilę Sienna jest przeproszona za wszystkie toalety na miejscu. Kiedy tam byłam, postanowiłam wybrać coś, kiedy po kilku minutach byłam nieobecna. Jak można odpowiedzieć na pytanie o wysokość łazienki dla dziecka?

Mais dès qu’Alice to rentrée de son service au cafe, to dla odmiany.

« Bonjour, mamo! Bonjour, ciociu Viv! », to znaczy w entrant et enlevant ses bottes. « Chcę się tylko przebrać i odnowić wszystko w apartamencie ».

Une fille souriante | źródło: Midjourney

«Bien sûr, ma chérie», ai-je dit. « Sienna est à l’étage, alors ne t’alarme pa si tu entends des bruits dans la salle de bains ».

Alice a ri et est montée, et le Silence s’est installé wisiorek przez kilka minut.

Puis le cri.

J’ai couru, en sautant des marches. Mon estomac s’est effondré avant me que je n’tre dans sa chambre.

Kobieta wbiegająca po schodach | Źródło: Midjourney

Alicja stała pośrodku pokoju, z drżącymi rękami i zdyszanym oddechem. Strony fruwały wokół niej jak martwe liście. Błyszcząca okładka jego specjalnego wydania „  Wichrowych Wzgórz”  została wyrzucona, złożona na pół, a tylna okładka całkowicie zniszczona.

A tam, pośród zniszczenia, stała Sienna. Bezczynna.

Uśmiechnięty!

Uszkodzona książka | Źródło: Midjourney

„Co…” Mój głos był zdławiony, zmieszany ze złością i niedowierzaniem.

Alicja spojrzała na mnie, a jej całe ciało się zapadło.

„Mamo” – wyszeptała i to jedno słowo mną wstrząsnęło.

Sfrustrowany nastolatek | Źródło: Midjourney

„Vivian!” zawołałem, wołając moją siostrę.

Chciałam złapać Siennę za ramiona i nią potrząsnąć. Chciałam wiedzieć, co się z nim stało. Ale nie mogłam. Choć była moją siostrzenicą, dyscyplina była sprawą rodzicielską.

„Och, na litość boską, Wren” – westchnęła Vivian, wchodząc po schodach.

Jego wzrok spoczął na chaosie.

„To tylko książki. Czy przyszedł tu kot?”

Zniszczone książki na dywanie | Źródło: Midjourney