Moja matka przyjechała z wioski w odwiedziny, ale teściowa nagle powiedziała: „Idź do kuchni i zjedz obiad” – była oszołomiona tym, co zrobiłam.

Szepnęłam: „Mamo, jutro wracamy do wioski. Nie mogę pozwolić, żebyś tu cierpiała kolejny dzień”. Produkty dla kobiet w ciąży

W jej oczach pojawiły się łzy. „Na zawsze?”

Skinąłem głową. „Tak. Już czas”.

O świcie spakowaliśmy kilka toreb. Z Kabirem w ramionach zostawiłam za sobą dom, małżeństwo i ciszę.

W drodze do domu zdałem sobie sprawę, że nie dam rady dźwigać tego ciężaru bez końca. Na krótko wróciłem do miasta, poszedłem do banku i spłaciłem resztę pożyczki z pieniędzy, które zebrałem przez lata dodatkowych zajęć. Następnie przepisałem nieruchomość na nazwisko mojej matki.

Oddała dla mnie wszystko; teraz dom był naprawdę jej.
Po powrocie spakowałam rzeczy męża i teściowej do walizek, zostawiłam je na podwórku i wymieniłam zamki. Wysłałam Vikramowi ostatnią wiadomość:

„Jeśli masz choć trochę szacunku do siebie, zabierz swoje rzeczy. Twoja matka odeszła, ja też.”

Nie czekałem na jego odpowiedź. Milczenie było jego odpowiedzią przez cały czas.

Kilka miesięcy później usłyszałem szepty o ich upadku.

Nirmala, niegdyś pełna wdzięku gospodyni kocich przyjęć, teraz przechadzała się po targu w zwykłej bawełnie, ze spuszczonymi oczami, gdy sąsiedzi plotkowali: „Jej synowa ją wyrzuciła. Ten dom nawet nie był jej”. Jej dawne grono przyjaciół przestało ją zapraszać. Nawet pani Malhotra unikała jej telefonów.

Vikram również zaczął tracić grunt pod nogami w pracy. Koledzy szeptali, że jego „skandal rodzinny” wzbudził niepokój klientów. Awanse go omijały. Cisza, którą wybrał tego popołudnia, zaczęła go kosztować wszystko.

Nie czułem żadnej radości, tylko przytłaczającą świadomość: sprawiedliwość, gdy nadchodzi późno, często rani głębiej.