Moja córka oblała mnie gorącą kawą, gdy odmówiłem oddania jej syna.

„Drodzy Liso i Travisie,

Chcę, żebyście oboje wiedzieli, że ta decyzja nie została podjęta ze złości, lecz z konieczności. Nie mogę dłużej być częścią układu opartego na oczekiwaniach i urazach. Bardzo was kocham, ale muszę znaleźć sposób na godne życie, w którym będę ceniony nie za to, co mogę dać finansowo, ale za to, kim jestem jako osoba.

Travis, mam nadzieję, że rozumiesz, że prawdziwa wartość życia nie tkwi w rzeczach materialnych, ale w miłości i szacunku, które dajesz i otrzymujesz. Liso, moja córko, mam nadzieję, że pamiętasz ciepło rodzinne, które kiedyś dzieliliśmy, i znajdziesz w sercu miejsce na powrót do tych wartości.

To nie jest pożegnanie na zawsze, ale pożegnanie z rozdziałem, który stawał się dla nas wszystkich toksyczny. Mam nadzieję, że ten czas rozłąki pomoże nam się uleczyć i na nowo odkryć siebie nawzajem.

Z miłością wykraczającą poza słowa,
Mama”