Mój syn sprzedał ich dom i przeznaczył 620 000 dolarów na wydatki mojej synowej. Potem zamieszkali w moim domu. Odpowiedziałem: „Nie!”. Moja synowa przekroczyła granicę. Tego samego dnia zadzwoniłem do mojego prawnika. Kiedy otrzymali formalne zawiadomienie…

Wiedziałem, bo Terrence zadzwonił do mnie 30 minut później, a jego głos drżał ze złości.

Mamo, co to do cholery jest?

To pozew, Terrence.

Mówiłem, że to zgłoszę.

67 000 dolarów?

Pozywasz nas o 67 000 dolarów?

To mi jesteś winien.

Plus odsetki plus koszty prawne plus odszkodowanie.

Nie mamy 67 000 dolarów.

Ja wiem.

Oto co się dzieje, gdy okrada się rodzinę, żeby zapewnić sobie środki na życie, na które cię nie stać.

Nie okradliśmy cię.

Terrence, sprzedałeś dom, na którym ciążyła kwota 40 tys. dolarów, i nie oddałeś mi pieniędzy.

Mówiąc językiem prawnym, jest to konwersja zabezpieczonego majątku.

W tle słyszałem Lennoxa krzyczącego coś, czego nie mogłem zrozumieć.

Chce wiedzieć, czy straciłeś rozum.

Terrence powiedział: „Powiedz żonie, że jestem całkowicie zdrowy na umyśle. Mam też dość tego, że mnie okradają i napadają”.

Mamo, proszę.

Czy nie możemy czegoś wymyślić?

Może możemy.

Nie, Terrence.

Czas na uporządkowanie spraw nadszedł 3 lata temu, kiedy po raz pierwszy spóźniłeś się z zapłatą weksla.

Albo to było 6 miesięcy temu, kiedy zdecydowałeś się sprzedać dom.

Albo to było w zeszłym tygodniu, gdy stanąłeś u moich drzwi prosząc o pomoc po tym, jak roztrwoniłeś ponad pół miliona dolarów.

Czas na rozwiązywanie problemów minął.

Co mamy zrobić?

Mieszkamy w motelu.

Chcę, żebyście znaleźli pracę i zaczęli brać odpowiedzialność za bałagan, który narobiliście.

Lennox nie może pracować.

Nigdy nie miała pracy.

A potem nadszedł czas, żeby się uczyła.

Mamo, ty nic nie rozumiesz.

Ona nie jest w stanie podjąć pracy za najniższą krajową.

Ona jest… Ona jest kim, Terrence?

Za dobre, żeby działać?

Zbyt wyjątkowa, by przyczyniać się do własnego przetrwania?

Między nami zapadła cisza.

W końcu Terrence przemówił, a jego głos stał się cichszy.

Mówi, że zwróci Sue uwagę na cierpienie emocjonalne lub coś w tym stylu.

Prawie się roześmiałem.

Daj jej spróbować.

Mam świadków jej napaści na mnie i dokumentację każdego dolara, którego ukradła.

Co ona ma?

Więcej krzyków w tle.

Potem Terrence znów się odezwał.

Chce wiedzieć, dlaczego nam to robisz, bo oboje musicie się nauczyć, że czyny mają swoje konsekwencje.

Terrence, jest jeszcze coś, co musisz wiedzieć o swojej żonie.

Co?

Zawahałem się.

To był moment prawdy.

Moment, w którym albo uratuję swojego syna, albo stracę go na zawsze.

Ona miała romans.

Nastąpiła ogłuszająca cisza.

Słyszałem bicie własnego serca w uszach.

Co powiedziałeś?

Lennox ma romans od co najmniej 6 miesięcy.

Mężczyzna jest bogaty i żonaty.

Ona używała twoich pieniędzy, żeby finansować swój związek.

To nieprawda.

To prawda.

Mój prawnik wynajął detektywa.

Mamy dowód.

Zatrudniłeś detektywa, żeby szpiegował moją żonę.

Zatrudniłem detektywa, żeby dowiedział się, gdzie podziało się 600 000 dolarów.

Cała ta afera to po prostu to, co odkryliśmy w trakcie jej trwania.

więcej ciszy.

Wtedy w tle po raz pierwszy wyraźnie usłyszałem głos Lennoxa.

„Co ona mówi?

Jakie kłamstwa ona ci na mój temat opowiada?

„Ona mówi, że masz romans” – powiedział Terrence głuchym głosem.

Następująca eksplozja była słyszalna nawet przez telefon.

„Lenn krzyczał” – zaprzeczał, oskarżał, groził.

Obrzucała mnie wyzwiskami ze wszystkich stron, a kilku z nich nigdy wcześniej nie słyszałam.

Terrence – powiedziałem cicho.

Zapytaj ją o Richarda Hawthorne’a.

Krzyki nagle ucichły.

Kim jest Richard Hawthorne?

zapytał Terrence.

Zapytaj swoją żonę.

Słyszałem stłumioną rozmowę.

Potem Terrence znów się odezwał.

Mówi, że nie zna nikogo o takim imieniu.

Ma 52 lata, jest właścicielem firmy budowlanej, jeździ czarnym mercedesem.

Od miesięcy płacił za jej biżuterię i wizyty w spa.

Jego żona dowiedziała się o romansie w zeszłym tygodniu i kazała mu go zakończyć.

Telefon znów ucichł.

Tym razem cisza trwała prawie całą minutę.

Terrence, jesteś tam?

Skąd to wszystko wiesz?

Ponieważ zatrudniłem profesjonalistów, żeby dowiedzieli się, gdzie podziały się Twoje pieniądze.

Odkryliśmy, że Twoja żona systematycznie niszczyła Twoje życie, aby sfinansować romans z żonatym mężczyzną, który ją właśnie rzucił.

Ona mówi, że to nieprawda.

Oczywiście, że tak.

Czego się spodziewałeś, że powie?

Ona teraz płacze.

Ona znów tobą manipuluje.

Mamo, nie mogę.

Muszę pomyśleć.

Pomyśl o tym, Terrence.

Pomyśl, jak przekonała cię do sprzedaży domu, nie konsultując tego najpierw ze mną, chociaż miałem prawny interes w tej nieruchomości.

Pomyśl, jak wydała 600 000 dolarów w ciągu kilku miesięcy, podczas gdy ty byłeś w pracy, ufając, że podejmie odpowiedzialne decyzje.

Pomyśl, jak uderzyła twoją matkę na oczach całego sąsiedztwa, a potem oczekiwała, że ​​będziesz jej bronił.

Rozłączam się, Terrence.

Czekać.

Ale połączenie zostało przerwane.

Siedziałam w kuchni wpatrując się w telefon i zastanawiając się, czy uratowałam syna, czy straciłam go na zawsze.

Tak czy inaczej, powiedziałem mu prawdę.

To, co zrobi z tą informacją, zależało już od niego.

Następnego ranka James Crawford zadzwonił ponownie.

Bessie, mam aktualizację.

Twój syn dzwonił do mojego biura dziś rano.

On chce się spotkać.

Spotkanie w jakiej sprawie?

Nie powiedział tego wprost, ale brzmiał inaczej.

Może pokonany lub przebudzony.

Trudno powiedzieć.

Umówiliśmy się na spotkanie w biurze Jamesa tego samego popołudnia.

Przybyłem wcześniej, bojąc się, że znów zobaczę Terrence’a.

Kiedy wszedł, ledwo go poznałem.

Zawsze był szczupły, ale teraz wyglądał na wychudzonego.

Ubrania luźno wisiały na jego ciele, a pod oczami miał cienie, które sprawiały, że wyglądał na 10 lat starszego.

„Cześć, mamo” – powiedział cicho, zajmując krzesło naprzeciwko mnie.

Cześć, Terrence.

James siedział za biurkiem, trzymając w ręku notes.

Terrence, mówiłeś, że chcesz omówić pozew.

Chcę wiedzieć dokładnie, co zrobiła moja żona.

Terrence powiedział: Chcę zobaczyć wszystkie dowody.

Przez następną godzinę James opowiedział mu o wszystkim, co odkrył jego śledczy.

Romans z Richardem Hawthorne’em udokumentowany rachunkami hotelowymi i wyciągami z kart kredytowych.

Fałszywa inwestycja butikowa, która była niczym więcej niż sposobem na przekazanie pieniędzy przyjacielowi Lennoxa.

schemat oszustw finansowych z poprzednimi chłopakami i rosnące zadłużenie na karcie kredytowej, o którym Terrence nie wiedział.

Z każdym nowym objawieniem widziałam, jak mój syn coraz bardziej kurczy się na krześle.

Kiedy James skończył, Terrence wpatrywał się w swoje dłonie, a po jego twarzy spływały ciche łzy.

Gdzie ona teraz jest?

Zapytałem delikatnie.

W motelu.

Ona nie wie, że tu jestem.

Co zamierzasz zrobić?

Terrence spojrzał na mnie zaczerwienionymi oczami.

Nie wiem, mamo.

Szczerze mówiąc, nie wiem.

Przez całe moje życie wszystko, co myślałem, że wiem o moim małżeństwie, o mojej żonie, okazało się kłamstwem.

Przepraszam, kochanie.

Naprawdę tak jest.

Ona mnie okrada od lat.

Nie tylko wydając pieniądze, ale też aktywnie mnie oszukując, okłamując mnie i zdradzając.

A kiedy próbowałeś mnie ostrzec, wybrałem ją zamiast ciebie.

Zostałeś zmanipulowany przez kogoś, kto jest naprawdę dobry w manipulacji.

To nie twoja wina, prawda?

Mamo, mam 35 lat.

Powinienem zauważyć znaki.

Powinienem był zapytać, dlaczego ona nigdy nie chciała pracować, dlaczego zawsze potrzebowała więcej pieniędzy, dlaczego tak bardzo chciała sprzedać dom.

James odchrząknął.

Terrence, teraz pytanie brzmi, co chcesz zrobić w związku z tym pozwem.

Twoja matka ma prawo do pieniędzy, które jej jesteś winien, ale moglibyśmy potencjalnie ustalić plan spłaty, jeśli

Nie – przerwał mu Terrence.

Należy jej się natychmiastowa zapłata.

Wszystko.

Synu, właśnie powiedziałeś, że nie masz pieniędzy.

Ja to otworzę.

Wezmę pożyczkę, będę pracować po godzinach, sprzedam cokolwiek będę musiał sprzedać.

Mamo, przez całe życie próbowałaś mnie chronić, a ja odwdzięczyłem się ci pozwalając mojej żonie cię okraść i znęcać się.

Otarł oczy grzbietem dłoni.

Nie będę walczyć z pozwem.

Zasługujesz na każdy grosz.

Poczułem, jak moje oczy napełniają się łzami.

Terrence i mamo, chcę, żebyście wiedzieli, że dziś składam pozew o rozwód.

Nie mogę pozostać w związku małżeńskim z kimś, kto okłamuje mnie we wszystkim.

Ulgę, którą poczułem, było ogromne.

A co z Lennoxem?

Co ona zrobi?

Twarz Terrena stwardniała.

To już nie mój problem.

Jest dorosła i sama podjęła swoje decyzje.

Pozwól jej nauczyć się żyć z konsekwencjami.

Wychodząc z biura Jamesa, Terrence i ja poszliśmy razem do naszych samochodów.

Przy moim samochodzie zatrzymał się i odwrócił do mnie.

Mamo, wiem, że nie zasługuję na twoje przebaczenie.

Wiem, że wyrządziłem ci krzywdę, której nie da się już naprawić, ale chcę, żebyś wiedziała, że ​​zamierzam spędzić resztę życia, próbując to naprawić.

Wyciągnęłam rękę i dotknęłam jego policzka, tak jak robiłam to, gdy był mały i potrzebował pocieszenia.

Już sobie z tym radzisz, kochanie.

Już jesteś.

Jadąc do domu poczułem coś, czego nie doświadczyłem od lat.

Mieć nadzieję.

Nie tylko miałam nadzieję, że odzyskam pieniądze, ale także, że odzyskam mojego syna.

Ale wiedziałem też, że Lennox nie odejdzie po cichu.

Kobieta, która przez lata manipulowała i oszukiwała, nie potrafiła ot tak pogodzić się z porażką.

ona będzie się bronić.

A gdyby to zrobiła, prawdopodobnie zrobiłoby się brzydko.

Miałem rację, że się martwiłem.

Prawdziwa bitwa dopiero się zaczynała.

Powinienem był wiedzieć, że Lennox nie przyjmie porażki z godnością.

Trzy dni po tym, jak Terrence złożyła pozew o rozwód, pojawiła się u mnie w domu o 6:00 rano i zaczęła walić w drzwi jak opętana.

Spojrzałem przez wizjer i zobaczyłem ją stojącą na ganku we wczorajszych ubraniach, z rozczochranymi włosami.

Tusz do rzęs spływał jej po policzkach.

Wyglądała, jakby nie spała od kilku dni.

Bessie krzyczała tak głośno, że obudziła całe sąsiedztwo.

Wiem, że tam jesteś.

Otwórz te drzwi natychmiast.

Nie ruszyłem się.

Mój nowy system bezpieczeństwa wszystko nagrywał i nie miałem zamiaru wpuszczać jej do domu.

Zniszczyłeś moje małżeństwo.

Ona nadal krzyczała.

Nastawiłaś mojego męża przeciwko mnie swoimi kłamstwami.

Po drugiej stronie ulicy, na ganku pani Patterson zapaliło się światło.

Pies Johnsonów zaczął szczekać.

Chwyciłem telefon, gotowy ponownie zadzwonić na policję, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Nie wyjdę stąd, dopóki ze mną nie porozmawiasz.

Lennox wrzasnął.

Tyle mi jesteś winien.

Nacisnąłem przycisk domofonu w moim systemie bezpieczeństwa.

Lennox, musisz natychmiast opuścić moją posesję, w przeciwnym razie wezwę policję.

Dobry.

Zadzwoń do nich.

Niech usłyszą, jak zniszczyłeś życie niewinnej kobiety.

Niewinny.

To słowo byłoby śmieszne, gdyby sytuacja nie była tak żałosna.

Masz 30 sekund, żeby opuścić moją posesję – powiedziałem przez domofon.

Nie, nigdzie się nie ruszę, dopóki nie przyznasz się do tego, co zrobiłeś.

Zadzwoniłem pod numer 911 i podałem im swój adres.

To jest Bessie Mitchell z ulicy Wiązów.

Kobieta, która mnie zaatakowała w zeszłym tygodniu, wróciła na moją posesję, nie chce odejść i zakłóca porządek.

Dyspozytor zapewnił mnie, że funkcjonariusze są już w drodze.

Lennox musiała usłyszeć moje słowa, bo jej bicie serca stało się jeszcze bardziej desperackie.

Nie możesz wiecznie chować się za policją, Bessie.

Każdy musi wiedzieć, jakim naprawdę jesteś człowiekiem.

Potem zrobiła coś, co zszokowało nawet mnie.

Zaczęła krzyczeć szczegóły naszej sytuacji rodzinnej, żeby usłyszało ją całe sąsiedztwo.

Ta kobieta nastawiła własnego syna przeciwko jego żonie.

Krzyczała co sił w płucach.

Zatrudniła prywatnych detektywów, żeby nas szpiegowali.

Ona próbuje ukraść nasze pieniądze.

Obserwowałem przez okno, jak kolejni sąsiedzi wychodzili zobaczyć, co się dzieje.

Niektórzy nagrywali telefonami.

Właśnie tego chciała Lennox: upokorzyć mnie publicznie, przedstawić jako złoczyńcę w jej pokręconej historii.

Ona jest zazdrosna, bo jej syn kocha mnie bardziej niż ją.

Lennox kontynuował.

Ona nie może znieść tego, że wybrał mnie, więc próbuje zniszczyć nasze małżeństwo.

Policja przyjechała akurat w chwili, gdy Lennox zaczął opowiadać o naszej sytuacji finansowej, ku uciesze wszystkich w promieniu sześciu przecznic.

Oficer Martinez wrócił z innym policjantem, którego nie rozpoznałem.

Proszę pani – powiedział stanowczo oficer Martinez.

Musisz się uspokoić i odsunąć od drzwi.

Nie robię nic złego – zaprotestował Lennox.

Próbuję porozmawiać z moją teściową.

Pani Mitchell poprosiła cię o opuszczenie jej posiadłości.

Musisz to zrobić.

Ona niszczy moją rodzinę.

Zatrudniła prywatnych detektywów, żeby szpiegowali mnie i mojego męża.

Nowy oficer, którego identyfikator wskazywał na Johnson, wystąpił naprzód.

Pani, nie interesuje pani, co pani Mitchell robi ze swoimi pieniędzmi.

To jej własność i ma prawo poprosić cię o opuszczenie jej.

Ale ona kłamie na mój temat.

Ona mówi ludziom, że mam romans.

Oficer Martinez spojrzała na swój notatnik.

Czy pani nazywa się Lennox Mitchell?

kobieta, którą aresztowano tu w zeszłym tygodniu za napaść.

To nie był napad.

To było ledwie stuknięcie.

Uderzyłeś panią Mitchell w twarz w obecności wielu świadków.

To jest napaść.

Obserwowałem przez okno, jak spokój Lennoxa całkowicie się rozpada.

Uklękła na ganku i zaczęła dramatycznie szlochać.

Proszę – błagała, patrząc prosto na moje drzwi wejściowe.

Proszę, Bessie.

Nie mam dokąd pójść.

Terren wyrzucił mnie z motelu.

Składa pozew o rozwód.

Nie mam żadnych pieniędzy.

Proszę, nie rób mi tego.

Przez chwilę poczułem przypływ współczucia.