Mój mąż przez cały tydzień pozostawał w śpiączce, a ja siedziałam przy jego łóżku i płakałam – nie mogąc powstrzymać łez.

Mój mąż był w śpiączce przez cały tydzień. Siedząc przy jego łóżku, płakałam bez opamiętania.

Nagle mała, sześcioletnia dziewczynka wyszeptała cicho:

„Współczuję ci, ciociu… Czemu zawsze przychodzisz z płaczem? Jak tylko wychodzisz, on zaczyna świętować”.

Przychodziłam do niego codziennie.

Siedząc przy jego łóżku, trzymałam go za zimną dłoń i szepnęłam:

„Proszę… obudź się”.