Szef

Zmywałam naczynia po śniadaniu, gdy zawibrował mój telefon. Wytarłam ręce w ręcznik i podniosłam słuchawkę. Słowa na ekranie zaparły mi dech w piersiach. Nie mogę już tego znieść, Jessico. Potrzebuję prawdziwej partnerki, a nie bezwartościowego, leniwego ciężaru. Składam pozew o rozwód. Nie zawracaj sobie głowy dzwonieniem. Wpatrywałam się w wiadomość, serce waliło mi jak młotem, ale nie w sposób, jaki prawdopodobnie sobie wyobrażał. Nie byłam zdruzgotana. Nawet nie byłam zaskoczona. Po prostu… zniesmaczona. Nie wiedział, że nie jestem jakąś bezradną, bezrobotną żoną. Firma, w której tak się szczycił, ta, w której przez lata piął się po szczeblach kariery? Była moja. A jutro miałam być nie tylko jego wkrótce byłą żoną. Miałam być jego szefową.

Rozdział 1: Wiadomość tekstowa
Nathan od miesięcy narastał w nim żal, odkąd wycofałam się z pracy, by dojść do siebie po serii stresujących problemów zdrowotnych. Nie znosił myśli o byciu jedynym żywicielem rodziny, mimo że mieliśmy aż nadto pieniędzy, mimo że nigdy nie musiał martwić się o ani jeden rachunek. A jednak, oto był, nazywając mnie „bezwartościowym, leniwym balastem”. Nigdy nie zadał sobie trudu, by dowiedzieć się prawdy o moim życiu, o firmie, którą zostawił mi ojciec, o cichym imperium, którym zarządzałam z boku.