Milioner zawsze chorował po zjedzeniu jedzenia swojej żony — aż do czasu, gdy Czarna Służąca otworzyła lodówkę i zamarła z szoku.

Życie w luksusie, nieodkryte
Jonathan Whitmore miał wszystko, czego mężczyzna mógł zapragnąć – wpływy, podziw i fortunę, za którą można było kupić niemal wszystko, czego tylko za pieniądze. Od lśniącej panoramy Londynu po rozległą wiejską posiadłość w Oxfordshire, jego nazwisko niosło ze sobą ciężar dziedzictwa i władzy. Jednak za wypielęgnowanymi żywopłotami i marmurowymi korytarzami jego okazałego domu, ziarna zdrady już zaczęły kwitnąć.

Kiedy poślubił Evelyn Ross , towarzystwo szeptało o ich nietypowym połączeniu.
Była oszałamiająca – pełna wdzięku, ledwie po trzydziestce – i miała w sobie taki urok, że potrafiła uciszyć cały pokój. Jonathan, starszy od niej o dwadzieścia lat, uwielbiał ją. Wnosiła młodość i śmiech do życia, które po latach spotkań na konferencjach i zimnych kolacji stało się samotne. Wierzył, że w końcu znalazł to, czego nie dał mu cały sukces – powód, by wrócić do domu.

Ich pierwsze wspólne miesiące były pełne szczęścia. Evelyn wypełniła posiadłość kolorami, muzyką i aromatem domowych posiłków. Planowała akcje charytatywne, urządzała ogrodowe wieczorki towarzyskie i zdawała się głęboko troszczyć o dobro Jonathana. Ale perfekcja, jak często przypomina nam los, rzadko trwa wiecznie.

Choroba, która nie miała sensu
Zaczęło się subtelnie – zawroty głowy po kolacji, mdłości, które nie dawały mu spokoju przez całą noc. Jonathan początkowo to bagatelizował, zrzucając winę na długie godziny pracy. Ale z upływem tygodni objawy się nasilały. Budził się zlany zimnym potem, z waliącym sercem i zamglonym wzrokiem.

Za każdym razem było tak samo — zaraz po jednym ze starannie przygotowanych przez Evelyn posiłków.