Milioner zawsze chorował po zjedzeniu jedzenia swojej żony — aż do czasu, gdy Czarna Służąca otworzyła lodówkę i zamarła z szoku.

Lekarze przychodzili i odchodzili, podając niejasne wyjaśnienia: stres, wyczerpanie, być może nawet niestrawność. Ale ich słowa nie przynosiły ukojenia. Siły go opuściły; jego niegdyś dominująca sylwetka zaczęła kurczyć się i stawać się krucha. Evelyn czule go pocieszała, nalegając, by więcej odpoczywał i jadł mniej tłustych potraw. Jej głos był słodki, a dotyk delikatny – wręcz zbyt delikatny.

Jonathan próbował wierzyć w jej miłość. Jednak cichy głos w jego wnętrzu zaczął szeptać co innego.

Służąca, która widziała przez uśmiech
Wśród służby domowej była Margaret Hale , długoletnia służąca, która znała Jonathana od czasów, zanim bogactwo go zahartowało. Bystra i łagodna Margaret była oddana – ale nie ślepa.

Zaczęła zauważać najmniejsze nieścisłości: sposób, w jaki Evelyn upierała się, żeby sama nakładać jedzenie Jonathanowi na talerz, odmawiając pomocy; sposób, w jaki po cichu pozbywała się resztek, zanim ktokolwiek inny mógł je zobaczyć; sposób, w jaki czasami zatrzymywała się w kuchni, a jej usta poruszały się bezgłośnie, gdy mieszała.