Kiedy moja mama zmarła, cały mój świat się zawalił. Była najlepszą osobą na świecie! Zostawiła mi wszystkie swoje pieniądze (miliony). Byliśmy bardzo biedni, a ona ciężko pracowała, żeby się mną opiekować. Aż pewnego dnia dostała ogromny spadek.

Tylko dla ilustracji. | Źródło: Midjourney
Tylko dla ilustracji. | Źródło: Midjourney

Myśli wirowały w mojej głowie, aż nagle coś zaskoczyło – Neil.

Sposób, w jaki pewnie poruszał się po rozległym domu, sposób, w jaki zwracał się do gospodyni po imieniu, bez jej przedstawiania się.

Kiedy Irene przeprosiła, żeby odebrać telefon, odwróciłam się do Neila, mrużąc oczy. „Byłaś tu już kiedyś, prawda?”

Neil zesztywniał, unikając mojego wzroku. „Wyobrażasz sobie” – powiedział, jego głos brzmiał nieco zbyt spokojnie.

Tylko dla ilustracji. | Źródło: Midjourney
Tylko dla ilustracji. | Źródło: Midjourney

„To był ciężki tydzień, Lauro. Nie daj się zwariować.

Ale nie mogłem pozbyć się wrażenia. Coś było nie tak. „Dobrze” – powiedziałem w końcu łamiącym się głosem.

„Jeśli moja matka naprawdę to zrobiła… Zwrócę pieniądze. Nie chcę żyć z kradzionych pieniędzy. Muszę postąpić właściwie”.

Neil skinął głową, ale jego reakcja wydawała się… dziwna. Kiedy Irene wróciła do sypialni, przygotowałam się na to, co mnie czekało, zdeterminowana, by odkryć prawdę, cokolwiek by ona nie była.

W domu mojej matki panowała upiorna cisza, gdy grzebałam w jej sejfie, zdeterminowana, by znaleźć odpowiedzi.

Wyłącznie w celach ilustracyjnych. | Źródło: Midjourney
Wyłącznie w celach ilustracyjnych. | Źródło: Midjourney

Papiery były poukładane chaotycznie, niektóre pożółkłe ze starości, inne nieskazitelne i nietknięte.

Grzebiąc w nich, moje palce musnęły mały plik listów przewiązanych wyblakłą wstążką.

Większość z nich była nieotwarta, ale jeden wyróżniał się zniszczoną kopertą i zerwaną plombą.

Wyciągnęłam go i rozłożyłam cienki papier, a moje serce waliło, gdy czytałam słowa napisane drżącym pismem:

„Droga Eleanor, żałuję każdego dnia, że Porzuciłem cię, gdy byłeś dzieckiem. Proszę, pozwól mi ci to wynagrodzić. Napisałem testament i uwzględniłem cię w nim, tak jak na to zasługujesz. Proszę, znajdź miejsce w swoim sercu, by mi wybaczyć.

Charles”

Ciąg dalszy na następnej stronie