„Uważaj! Nie ufaj jej! Ona nie jest pielęgniarką, ona…” — krzyknął chłopiec w szpitalu do miliardera, a prawda, która się z tego wydobyła, wprawiła wszystkich w osłupienie…

Ethan Cole nigdy nie wyobrażał sobie, że pewnego dnia obudzi się w szpitalnym łóżku, niepewny tego, co się stało. Jako jeden z najbardziej wpływowych przedsiębiorców technologicznych w Kalifornii, zawsze był otoczony harmonogramami, spotkaniami i negocjacjami. Życie toczyło się szybko – aż do nocy, gdy jego samochód wpadł w poślizg na mokrej autostradzie po 17-godzinnym dniu pracy. Następną rzeczą, jaką pamiętał, była ciemność… a potem białe światło.

Otworzył oczy i zobaczył cichą salę szpitalną. Aparaty medyczne wydawały jednostajne dźwięki, a w powietrzu unosił się zapach środka dezynfekującego. Obok niego stała pielęgniarka, poprawiając mu kroplówkę. Była młoda, miała spokojne oczy i uspokajający głos. „Dzień dobry, panie Cole. Jestem Clara. Jest pan tu bezpieczny”.

Ethan podziękował jej słabo. Nadal miał zamglony wzrok, a leki przeciwbólowe spowalniały jego myśli. Clara pomogła mu usiąść, sprawdziła oddech i zachęciła do odpoczynku. Jej obecność wydawała się delikatna – wręcz zbyt delikatna.

Kilka godzin później światło słoneczne wypełniło pokój, a na szpitalnym korytarzu zrobiło się tłoczniej. Przed otwarte drzwi wjechał wózek inwalidzki, na którym siedział blady chłopiec w wieku około dwunastu lat. Chłopiec nagle się wyprostował, gdy zobaczył Clarę w pokoju Ethana.

Jego oczy rozszerzyły się ze strachu.