„Uważaj! Nie ufaj jej! Ona nie jest pielęgniarką, ona…” — krzyknął chłopiec w szpitalu do miliardera, a prawda, która się z tego wydobyła, wprawiła wszystkich w osłupienie…

„Uważaj!” krzyknął chłopiec, wskazując prosto na Klarę. Jego głos rozniósł się echem po korytarzu. „Nie ufaj jej! Ona nie jest pielęgniarką!”

Cały korytarz zamarł. Clara zesztywniała na ułamek sekundy – ledwo zauważalnie – ale Ethan to zauważył. Lekarze podbiegli, uspokoili drżącego chłopca i powiedzieli mu, że jest zdezorientowany. Clara wymusiła uśmiech i powiedziała wszystkim, że dziecko musi być w traumie.

Ethan próbował to zignorować. Dzieci czasami mówiły dziwne rzeczy.

Ale później tej nocy coś poczułem, że jest nie tak.

Poprosił Clarę o swój telefon, żeby móc skontaktować się ze swoją asystentką. Clara odpowiedziała płynnie: „Musiał zaginąć podczas wypadku. Sprawdzę później”.

Jednak nie sprawdziła. Pozostała blisko niego – zbyt blisko, jej wzrok zatrzymał się na nim zbyt długo.

Następnego ranka Ethan udawał, że śpi, gdy Clara weszła do pokoju. Nie miała przy sobie żadnych środków medycznych. Zamiast tego wyjęła z kieszeni mały srebrny kluczyk i sięgnęła do szuflady obok jego łóżka.

Ręka Ethana wystrzeliła i chwyciła ją za nadgarstek.

Ich oczy się spotkały – jej pełne niepokoju, jego pełne jasności.
recommended by

Herbeauty
10 أسرار لزواج ناجح تتمنى لو عرفتها في وقت سابق!
إعرف أكثر

Clara wyrwała rękę i pobiegła.

Ethan nacisnął przycisk połączenia alarmowego.

Coś było bardzo, bardzo nie tak.

W ciągu kilku minut przybyli ochrona szpitala i dyrektor naczelny, ale Clara już zniknęła. Ethan zażądał okazania listy obecności personelu z poprzedniego wieczoru. Dyrektor przejrzał listę dwa razy, po czym zmarszczył brwi.

„Na tym piętrze nie ma pielęgniarki o nazwisku Clara Mitchell.”

Zimny ​​ciężar osiadł w piersi Ethana.

Do sprawy przydzielono detektyw Laurę Hayes. Spostrzegawcza i opanowana, starannie przesłuchała Ethana. Opowiedział mu wszystko: o zaginionym telefonie, srebrnym kluczu i ostrzeżeniu chłopca.

Laura poprosiła o nagranie z monitoringu. Kilka godzin później wróciła z poważną miną.

„Clara nie weszła przez przejście dla pracowników” – powiedziała. „Weszła tylną windą służbową. Miała na sobie skradziony uniform”.

Poszukiwania rozszerzyły się błyskawicznie. Szpital przeskanował rejestry pracowników. Nic. Brak dokumentów tożsamości. Brak odcisków palców w aktach.

Kimkolwiek była Clara, wiedziała dokładnie, jak poruszać się niezauważona.

Przełom nastąpił u chłopca, który nazywał się Liam Carter. Jego matka, pielęgniarka, nerwowo wyjaśniła, że ​​Liam rozpoznał Clarę w wiadomościach sprzed kilku miesięcy – reportażu śledczym o byłym pracowniku korporacji oskarżonym o sprzedaż skradzionych danych konkurencyjnym firmom.

Podejrzana nazywała się Clara Mitchell .

Oczy Ethana rozszerzyły się. Clara Mitchell kiedyś pracowała w jego firmie. Pamiętał ją – inteligentną, ambitną… i zwolnioną za kradzież poufnych dokumentów dwa lata temu.

„Po co miałaby tu przychodzić?” zapytał Ethan.

Laura skrzyżowała ramiona. „Uważamy, że celowo obrała cię za cel. Siatki szpiegowskie czasami monitorują wysoko postawionych menedżerów. Wypadek naraża ich na niebezpieczeństwo. Podczas hospitalizacji systemy tożsamości są słabsze, rzeczy osobiste niezabezpieczone, a leki zaciemniają świadomość”.

Ethan poczuł, jak żołądek mu się ściska. Clara nie tylko ukradła dane. Ona to zaplanowała.

Laura uzyskała nakaz przeszukania schowka magazynowego powiązanego z historią tożsamości Clary. W środku policja znalazła laptopa, kilka fałszywych odznak oraz teczkę zawierającą prywatną dokumentację medyczną Ethana i projekty fuzji korporacyjnych.

Srebrny klucz, który Clara próbowała wyjąć z szuflady Ethana, należał do tej szafki.

Podrzuciła mu coś — prawdopodobnie zaginiony dysk USB.

Clara była o krok do przodu.

Ale było coś gorszego.

Personel medyczny zapoznał się z dokumentacją medyczną Ethana. Clara zmieniła dawkę leku dożylnego w noc, kiedy się nim opiekowała.

Gdyby kontynuowała jeszcze jeden dzień… Ethan mógłby się nie obudzić.

Ostrzeżenie chłopca uratowało mu życie .Magazyn „Millionaire Lifestyle”

Ethan wpatrywał się w okno, zaciskając szczękę.

„To jeszcze nie koniec” – wyszeptał.

Przez tygodnie Ethan żył z prywatną ochroną. Media wszędzie rozpisywały się o tej historii – „Fałszywa pielęgniarka próbuje skrzywdzić prezesa-miliardera”. Ale media nie wiedziały, że Clara wciąż jest na wolności .

Pewnego wieczoru telefon Ethana zawibrował, informując o nieznanej wiadomości e-mail.

W załączniku znajduje się jego zdjęcie śpiącego na szpitalnym łóżku.

Zdjęcie zostało zrobione w pokoju.

A znacznik czasu był dwa dni przed tym, jak Liam krzyknął swoje ostrzeżenie.

Oznaczało to, że Clara obserwowała go, zanim jeszcze podeszła do niego bezpośrednio.

Detektyw Hayes i Ethan opracowali plan. Ujawnili fałszywe informacje kontrolowanymi kanałami: plotkę o nowej, newralgicznej transakcji korporacyjnej wartej miliardy. Pozostawili wystarczająco dużo cyfrowych śladów, by wciągnąć w nie każdego, kto miał związek z siecią handlu danymi Clary.

Tydzień później FBI powiązało próbę włamania z małym motelem w San Diego.

Clara została aresztowana podczas włamywania się do serwerów Ethana.

Podczas przesłuchania Clara ujawniła swój motyw. Obwiniła Ethana za zwolnienie jej, twierdząc, że zrujnował jej reputację, doprowadzając ją do desperacji i nielegalnej pracy. Jej gniew przerodził się w obsesję.

„Ale próbowałeś go zabić” – powiedział cicho detektyw Hayes.