„Stój! Nie pij tego – to trucizna!” krzyknął bezdomny, a miliarder zamarł z kieliszkiem w dłoni.

W eleganckiej restauracji Sterling Estate żyrandole lśniły niczym gwiazdy nad kryształowymi stołami. Goście w designerskich garniturach cicho szeptali, a kieliszki brzęczały w rytm łagodnego jazzu. Przy centralnym stole siedział Thomas Sterling , potentat farmaceutyczny znany z zimnej precyzji i miliardowego imperium.

Uniósł do ust kieliszek rocznikowego Bordeaux – rzadkiej butelki z 1982 roku. Ale zanim zdążył się napić, ostry, przepełniony paniką głos przeciął ciszę.

„ Stój! To trucizna! ”

W sali rozległy się westchnienia. Wszystkie oczy zwróciły się w stronę drzwi, gdzie stał chudy, bosy, czarnoskóry chłopiec – może trzynastoletni – drżący. Miał podarte ubranie, rozczochrane włosy, ale w jego oczach płonął niepokój.

Ochrona rzuciła się naprzód. „Wynieście stąd tego dzieciaka!”

Ale chłopiec krzyknął ponownie, wskazując na wino. „Źle pachnie! Gorzkie migdały! To cyjanek!”

Sterling zamarł w pół ruchu, krawędź szklanki znajdowała się zaledwie kilka centymetrów od jego ust. Jego bystry umysł zarejestrował frazę „ gorzkie migdały” – charakterystyczny zapach cyjanku potasu, śmiertelnej toksyny.

„Czekaj” – powiedział cicho, opuszczając szklankę. „Przynieś ją tutaj”.

W pokoju zapadła cisza. Jeden z ochroniarzy zawahał się, po czym podał mu butelkę. Sterling powąchał ją i zmarszczył brwi. Chłopak miał rację – pod aromatem wina unosiła się lekka, metaliczna goryczka.

„Zadzwoń do mojego laboratorium” – rozkazał Sterling. „Natychmiast to przetestuj”.

Kilka minut później przybył jego prywatny chemik z przenośnym analizatorem. Wynik pojawił się na ekranie: Pozytywny wynik na obecność cyjanku .

Tłum wybuchł chaosem. Reporterzy zaczęli filmować, kelnerzy szeptali, a szef kuchni wyglądał, jakby miał zemdleć.

Sterling odwrócił się do chłopca, a jego lodowata opanowanie załamało się. „Skąd wiedziałeś?”

Chłopiec nerwowo przełknął ślinę. „Kiedyś… pomagałem tacie w laboratorium. Nauczył mnie, jak pachnie cyjanek”.

Wyraz twarzy Sterlinga pociemniał. „Jak masz na imię?”
recommended by