Miliarder zaprosił swoją byłą żonę na swój ślub tylko po to, by pochwalić się swoim sukcesem. Nigdy

W miarę jak ceremonia postępowała, Aleksander miał coraz większe trudności z koncentracją. Słowa księdza brzmiały głucho, gdy ukradkiem zerkał w stronę Lila i dzieci, które siedziały cicho, obserwując otaczającą je wspaniałość. Jego umysł, zazwyczaj tak biegły w strategicznym myśleniu i rozwiązywaniu problemów, zaczął przeszukiwać wspomnienia życia, które starannie ukrył, gdzie marzenia były zapisane na serwetkach, a miłość niewinna i niczym nieskrępowana.

Lila poruszała się z gracją, która pozwalała jej idealnie wtopić się w elitarny tłum, a jednocześnie emanowała ciepłem, które ją wyróżniało. Jej oczy, niegdyś znajome i pełne wspólnych marzeń, teraz skrywały tajemnicę, która go intrygowała i niepokoiła. Ta tajemnica pogłębiała się, gdy obserwował bliźnięta, których rysy twarzy niewątpliwie przypominały jego własne.

Po ceremonii przyjęcie było pełne gwaru, brzęku kieliszków i gratulacji. Alexander poruszał się jak robot, a jego interakcje z gośćmi i nowymi teściami przesiąknięte były uprzejmą obojętnością. Kierowany nowo odkrytą potrzebą jasności, podszedł do Lili, która stała przy dużych szklanych oknach z widokiem na rozległe ogrody willi.