Zaprosiłam wszystkich na mój baby shower, ale w dniu, w którym się urodziłam, nikt się nie pojawił. Kiedy zapytałam dlaczego, moja mama…

O 15:00 w końcu zadzwoniłam do mamy. Och, Emma. Jej głos był radosny i zupełnie bezkompromisowy. Tak mi przykro, kochanie. Wyszłyśmy z Madison. Chciała iść na zakupy po dekoracje do pokoju dziecięcego, a wiesz, jak ona się zachowuje, kiedy się ekscytuje. Nie mogłyśmy jej tak po prostu zostawić.

Rozumiesz, prawda? Telefon o mało nie wypadł mi z drżących palców. Zakupy? Mamo, to mój baby shower. Planowaliśmy to 3 miesiące temu. No tak, ale ciąża Madison jest o wiele bardziej skomplikowana. Potrzebuje teraz dodatkowego wsparcia. Jestem pewna, że ​​będziesz miała inne okazje.

Inne możliwości? Jakby moja pierwsza udana ciąża po latach złamanego serca była tylko kolejnym weekendowym brunchem, który mogę przełożyć. Gdzie są wszyscy inni? Mój głos był cichszy, niż zamierzałam. No cóż, wspomnieliśmy o zakupach Madison kilku osobom i uznali, że to dobra zabawa. Wiecie, jak to jest. Madison zawsze była duszą towarzystwa w rodzinie.

W kolejce zapadła cisza, słychać było tylko mój oddech, który brzmiał nienaturalnie głośno w moich uszach. Mamo, powiedziałaś wszystkim, żeby nie przychodzili pod mój prysznic? Nie dramatyzuj, Emma. Po prostu daliśmy ludziom wybór i wybrali to, co wydawało im się słuszne. Madison potrzebuje nas teraz bardziej. Pierwsze ciąże są takie przerażające. Pierwsze ciąże. Moja siostra Madison, 22 lata, najwyraźniej w ciąży po ośmiu miesiącach związku ze swoim chłopakiem Marcusem.

Tymczasem starałam się o dziecko od 26. roku życia. A teraz, mając 31 lat, w końcu donosiłam zdrowe dziecko. Ale najwyraźniej to nie miało znaczenia. Rozłączyłam się bez pożegnania i zapadłam się w kanapę, otoczona dekoracjami, które teraz wydawały się misterną kpiną. Jake uklęknął obok mnie. Jego twarz pociemniała z wściekłości.

Co powiedziała? Opowiedziałam mu wszystko, obserwując, jak jego mina z każdym szczegółem staje się coraz bardziej niedowierzająca. Kiedy skończyłam, jego dłonie były zaciśnięte w pięści. Koniec. Dzwonię do twojego ojca. Nie, złapałam go za nadgarstek. Proszę, nie zniosę teraz kolejnej takiej rozmowy. Resztę popołudnia spędziliśmy w straszliwej ciszy, od czasu do czasu próbując odwrócić uwagę, sprzątając nietknięte jedzenie i starannie pakując dekoracje, które planowałam tygodniami. Ciasto trafiło do zamrażarki. Nie mogłam się zmusić, żeby je wyrzucić, ale patrząc na nie, czułam się, jakbym patrzyła na własne upokorzenie. To

Wieczorem zadzwoniła siostra Jake’a, Caroline. Mieszkała po drugiej stronie kraju i nie mogła przyjść, ale widziała moje posty w mediach społecznościowych o przygotowaniach do baby shower. Jak tam impreza, M? Kupiłaś dużo fajnych rzeczy dla małego Peanuta? Rozpłakałam się do rozpuku, szlochając do telefonu, podczas gdy Jake masował mi plecy.

Caroline wysłuchała całej historii bez przerywania, a kiedy skończyłam, jej głos był śmiertelnie spokojny. Emmo, kochanie, to nie jest dysfunkcja w rodzinie. To celowe okrucieństwo. Ale może przesadzam. Nie, nie przesadzasz. Matka nie organizuje 37 osób, które przypadkowo opuszczą baby shower jej ciężarnej córki. To było celowe. Jake odebrał telefon.

Caroline, co powinniśmy zrobić? Udokumentować wszystko. Zrzuty ekranu z listy gości, grupowe wiadomości tekstowe, wszystko, co pokazuje, że ludzie potwierdzili swój przyjazd. Emma będzie potrzebowała zapisów tego schematu faworyzowania, jeśli sytuacja się pogorszy. Następnego ranka obudziłam się z mdłościami, nie z powodu porannych mdłości, ale z powodu lęku.

Mój telefon pokazywał 17 nieodebranych połączeń od różnych członków rodziny, ale nie mogłam znieść odsłuchiwania poczty głosowej. Cisza 32 osób, które obiecały świętować narodziny naszej córki, była ogłuszająca. Jake przyniósł mi herbatę i tosty do łóżka. Twoja ciocia Susan zadzwoniła do domu. Chciała wiedzieć, co się wczoraj wydarzyło. Najwyraźniej nie dostała wiadomości o zakupach Madison. Co jej powiedziałeś? Prawdę.

Była przerażona. Wysyłała SMS-y do innych członków rodziny i wygląda na to, że większość ludzi myślała, że ​​przyjęcie zostało odwołane, a nie że wybierali między wydarzeniami. Serce mi podskoczyło. Czyli mama faktycznie okłamała ludzi. Na to wygląda. Susan powiedziała, że ​​dostała SMS-a w sobotę wieczorem, że zdecydowałaś się przełożyć przyjęcie z powodu porannych mdłości i że Madison potrzebuje pocieszenia, bo jej ciąża jest wysokiego ryzyka. Wysokiego ryzyka.

Madison, która codziennie wrzucała selfie z siłowni i chodziła do klubów co weekend, aż 3 tygodnie temu dowiedziała się, że jest w ciąży. Prawda powoli wychodziła na jaw dzięki pracy detektywistycznej Jake’a. Moja mama systematycznie kontaktowała się z każdym zaproszonym gościem, wszystkimi 32 osobami z naszej starannie zaplanowanej listy, opowiadając różne historie różnym osobom. Niektórzy słyszeli, że przekładam wizytę z powodu obaw o zdrowie.

Innym powiedziano, że zdecydowałam się na mniejsze, rodzinne spotkanie. Kilka osób dowiedziało się, że Madison ma problemy z objawami ciąży i potrzebuje babskiego dnia poza domem, żeby poprawić sobie humor. Wspólnym mianownikiem było to, że nikt nie miał mi wspominać o tych rozmowach.

Tymczasem Madison nieustannie publikowała na Instagramie posty o swoim niesamowitym wsparciu rodzinnym i o tym, jak bardzo czuła się szczęśliwa, mając wokół siebie wszystkich w tym wyjątkowym czasie. Zdjęcia z moimi rodzicami w drogich restauracjach, kupując ubranka dla niemowląt w butikach, na które nigdy nie byłoby mnie stać, korzystając z pedicure i zabiegów spa, by uzyskać ciążowy blask. Spędziłam tydzień w pośpiechu, chaosie i zagubieniu, próbując przetworzyć celowość działań mojej rodziny.

To nie była bezmyślność ani kiepskie planowanie. To było zaaranżowane upokorzenie. Dokładnie tydzień po moim zepsutym prysznicu, w naszej skrzynce pocztowej pojawiła się koperta. Adres zwrotny był adresem domu moich rodziców, napisanym starannym pismem mojej mamy. W środku znajdowało się piękne zaproszenie wydrukowane na drogim kartonie z wytłoczonym złotymi literami imieniem Madison.

Zapraszamy na świętowanie narodzin pierwszego dziecka Madison Clare Thompson. Zapraszamy na elegancki baby shower w sali recepcyjnej Crystal Garden w niedzielę 15 kwietnia w godzinach 14:00-17:00. Na dole sali, w mniejszym druku, będzie serwowany lekki lunch i szampan. Zamiast prezentów, przyszli rodzice proszą o wsparcie finansowe na urządzenie pokoju dziecięcego i przygotowanie się na przyjście dziecka. Sugerowana kwota wsparcia to 2500 dolarów od osoby.

Prosimy o dokonywanie płatności za pośrednictwem Venmo lub Zel, aby zapewnić odpowiednie planowanie. Dziękujemy za hojność. Do zaproszenia dołączona była odręczna notatka napisana płynnym pismem mojej mamy. Emmo, kochanie, wiem, że chcesz hojnie wesprzeć wyjątkowy dzień swojej siostry. Madison ma bardzo drogi gust i chcemy, żeby wszystko było idealne dla jej pierwszego dziecka.

Samo miejsce kosztuje nas 12 000 dolarów, ale ona zasługuje na to, co najlepsze. Prosimy o wpłatę do środy, abyśmy mogli sfinalizować liczbę gości. Całuję, mama. PS Nie martwcie się o przyprowadzenie Jake’a. Ograniczyliśmy listę gości do najbliższej rodziny i najbliższych przyjaciół Madison. Przeczytałam wiadomość trzy razy, zanim w pełni ją zrozumiałam.