„Zapomnieli” o mojej premii — więc z dnia na dzień przeniosłem ich klienta z 9 mln dolarów

Pamiętam uśmieszki w stylu „ups, znowu cię nie ma”. Pamiętam, jak w sali pełnej facetów w kamizelkach Patagonii powiedziano mi, że brakuje mi elegancji po tym, jak dostałem 32 miliony dolarów zaliczki. I pamiętam babeczkę, tę smutną babeczkę kupioną w sklepie, którą mi wręczyli zamiast premii, szepcząc o zatrudnieniu bardziej skalowalnego rozwiązania.

Wziąłem więc czek na 38 200 dolarów, który w końcu wysłali mi z kilkumiesięcznym opóźnieniem, i go zrealizowałem. Następnie podzieliłem go równo między pracowników jako bonus za niezapominajkę. Bezpłatny przelew bezpośredni mówił to samo. Za te czasy, kiedy ciebie i mnie nie było. Świętowałem w jedyny właściwy sposób. Kupiłem stół konferencyjny, którego Brford używał do wszystkich swoich spotkań strategicznych.

Nie replika, a prawdziwy stół. Okazuje się, że kiedy kończy się umowa najmu biura, meble idą na aukcję. Teraz są w naszej nowej siedzibie, odnowione, mocniejsze, wyrzeźbione od spodu cichymi literami, na tyle dużymi, że można je wyczuć, przesuwając palcami po słojach. Ona wszystko pamiętała. Ja też. Zawsze będę pamiętał.