W zeszłym roku, kiedy robiłam porządki w szafie mojej córki, postanowiłam oddać kilka prawie nienoszonych ubranek dziewczynce w wieku około 2–3 lat.
Niedługo po tym, jak wysłałem swoją wiadomość, otrzymałem wiadomość od kobiety, która napisała, że znalazła się w trudnej sytuacji.
Powiedziała, że jej córka nie ma prawie nic do ubrania i zapytała, czy mogę wysłać jej ubrania pocztą.
Początkowo byłem sceptyczny i zastanawiałem się, czy zignorować prośbę, ale w jej słowach było coś, co mnie zatrzymało.
Myślałem o tym, jak trudne może być czasami życie i jak często ludzie wahają się prosić o pomoc.
Spakowałem więc wszystko i wysłałem ubrania na własny koszt, nie spodziewając się, że kiedykolwiek dostanę odpowiedź.

Tygodnie zamieniły się w miesiące i prawie o tym zapomniałem.
Yo Make również polubił
Wszyscy w domu palą liście laurowe: w końcu wiemy dlaczego
Porady z podręcznika szycia z 1949 r. są tak seksistowskie, że wiele osób dziś wątpi, czy są prawdziwe!
Nie tylko ocet i soda oczyszczona, ale z cytryną krany są jak nowe
Tradycyjne słodkie pierścienie karnawałowe