„Wynoś się stąd i wracaj do swoich slumsów” – kobieta krzyczy na czarnoskórego

Po wylądowaniu w Dallas, gdy pasażerowie wysiadali, Karen zobaczyła Michaela stojącego przy bramce i rozmawiającego z grupą dyrektorów NorthStar. Zebrawszy się na odwagę, podeszła do niego z bijącym sercem.

„Panie Johnson” – zaczęła, a jej głos lekko drżał. „Jestem panu winna przeprosiny. Bardzo żałuję moich wcześniejszych słów i czynów. To było niestosowne i lekceważące”.

Michael zamilkł i uśmiechnął się do Karen delikatnie. „Dziękuję, że to powiedziałaś” – odpowiedział. „Wszyscy mamy swoje chwile. Liczy się to, jak idziemy naprzód”.

Z ulgą Karen skinęła głową, wdzięczna za jego uprzejmość. Odchodząc, nie mogła pozbyć się wrażenia, że ​​to nieoczekiwane spotkanie dało jej cenną lekcję pokory i szacunku – mały, ale znaczący krok w kierunku stania się lepszym człowiekiem.