Wybiłem szybę w samochodzie nieznajomego, żeby uratować psa – a potem wydarzyło się coś zupełnie innego

Gdy mężczyzna rzucił się na mnie, jego gniew był wręcz namacalny. Jego palec dźgnął powietrze, krzycząc: „Co ty sobie wyobrażasz?”. Tłum zgromadzony wokół nas był napięty, napięcie aż trzeszczało w upale. Trzymałam suczkę na rękach, czując, jak jej żebra unoszą się, gdy z trudem łapie oddech.

Wyprostowałam ramiona i starałam się zachować spokój. „Twój pies był w niebezpieczeństwie” – powiedziałam stanowczo. „Zostawiłeś ją w rozgrzanym samochodzie”.

Jego gniew był burzą, słowa wylewały się z niego w chaotycznym szale. „Nie miałeś prawa dotykać mojego samochodu! Dzwonię na policję. Zapłacisz za to!”.