Wszyscy świętowali w domu — podczas gdy ona i jej dzieci stały na zewnątrz w zimnie…

„Mógłbym”, powiedziałem. „Ale nie zrobię tego. Bo moje dzieci zasługują na matkę, która je wybierze… a nie na ludzi, którzy śmieją się z ich bólu”.

Ochrona wyprowadziła ją, gdy nie chciała wyjść.

Pojechałem do domu, odebrałem Emmę i Tylera i zrobiliśmy naleśniki na kolację. Emma powiedziała: „To nasza świąteczna tradycja, nawet jeśli to nie Boże Narodzenie”.

Pocałowałem ją w czoło. „Każdy dzień może być jak Boże Narodzenie, kiedy ludzie wokół ciebie cię kochają”.

I powoli, pięknie, zaczęliśmy się goić.

Jeśli to czytasz, pamiętaj:

Rodzinę nie definiują więzy krwi.
Rodzinę definiują miłość, szacunek i drzwi, które pozostają otwarte – zwłaszcza na śniegu.

Udostępnij tę historię, aby przypomnieć komuś, że zasługuje na coś lepszego.