Wróciłem do domu i zastałem teściową liczącą kasę. Sprzedałem ten rozklekotany samochód. I tak potrzebowałaś czegoś bardziej praktycznego”. Uśmiechnąłem się i podziękowałem jej za opiekę. Nie miała pojęcia, że ​​ten „rozklekotany” samochód to odrestaurowana Shelby Cobra z 1967 roku warta 400 000 dolarów – ani że już zadzwoniłem na policję…

Rak trzustki szybko go zabił, gdy miałem 22 lata, świeżo po studiach, z dyplomem inżyniera motoryzacji. Odziedziczyłem po nim narzędzia, wiedzę i niedokończone marzenie. Stojąc na jego pogrzebie, obiecałem sobie, że pewnego dnia będę posiadał i odrestauruję kobrę, której nigdy nie miał. To będzie mój hołd dla niego, mój sposób, by jego ręce pracowały ramię w ramię z moimi.

Nawet po jego śmierci spotkałem Jacka na wystawie klasycznych samochodów w Ant Arbor. Prezentowałem tam Mustanga z 1972 roku, którego właśnie skończyłem odnawiać. Naprawdę wyróżniał się z tłumu, zadając inteligentne pytania o proces renowacji, a nie tylko podziwiając lśniący lakier. Kiedy poprosił mnie o kawę, ku mojemu zaskoczeniu zgodziłem się.

Chociaż zazwyczaj miałam dość mężczyzn, którzy podchodzili do mnie na pokazach, Jack pracował w marketingu, ale naprawdę cenił historię motoryzacji. Naprawdę słuchał, kiedy mówiłam o stopniach sprężania i oryginalnych specyfikacjach fabrycznych. Ani razu nie dał mi odczuć, że muszę umniejszyć swoją wiedzę czy pasję.

Już na naszej trzeciej randce wyobrażałam sobie przyszły garaż, który moglibyśmy dzielić. „Jesteś inna niż inne kobiety, z którymi się spotykałem” – powiedział mi po sześciu miesiącach. Jesteś pełna pasji i masz wiedzę na temat czegoś, co naprawdę jest dla ciebie ważne. Uwielbiam to. Spotkanie z jego matką, Patricią, powinno być dla mnie pierwszym prawdziwym sygnałem ostrzegawczym.

Jack wspomniała, że ​​jest tradycyjna, ale nie zrozumiałam do końca, o co jej chodziło, dopóki nie usiadłam naprzeciwko niej przy niedzielnym obiedzie, próbując odpowiedzieć na jej lawinowe pytania o moje umiejętności kulinarne i oczywiście o to, kiedy planujemy mieć dzieci. Samochody to takie brudne hobby dla młodej damy – zauważyła, gdy Jack z dumą wspomniał o mojej firmie restauracyjnej. To chyba tylko faza, zanim się na dobre zadomowisz.

Wyłapałam u Jacka drobny błąd, ale zauważyłam też, jak szybko zmienił temat, zamiast mnie bronić. Wtedy po prostu zbagatelizowałam to, uznając, że próbuje uniknąć konfliktu podczas pierwszego spotkania. Nie spodziewałam się, że to się zmieni. Pomimo trudnego początku, pobraliśmy się z Jackiem 14 miesięcy później.

Patricia dała nam kryształowe naczynia do serwowania w prezencie ślubnym wraz z odręcznie napisaną notatką, sugerującą, że może warto skupić się na stworzeniu pięknego domu. Teraz te naczynia do serwowania pozostały w pudełkach, schowane w naszej szafie. Życie było dobre przez pierwsze 3 lata. Moja mała firma restauracyjna stale się rozwijała, a kariera Jacka w marketingu rozwijała.

Kupiliśmy skromny dom z garażem na dwa samochody, który natychmiast zmodernizowałem, wyposażając go w sprzęt klasy profesjonalnej. Patricia odwiedzała nas co miesiąc, ciągle komentując nietypowy układ naszego domu, ale nauczyłem się po prostu nie zwracać na to uwagi. Potem wszystko się zmieniło. Jack stracił pracę podczas zwolnień grupowych w całej firmie.

Jego odprawa była minimalna, a moja firma przeżywała sezonowy spadek. Po trzech miesiącach kurczenia się oszczędności i rosnących rachunków, Jack zaproponował, żebyśmy tymczasowo zamieszkali u Patricii. Miała przestronny dom z czterema sypialniami od śmierci męża 5 lat wcześniej. Obiecał, że to tylko kilka miesięcy, dopóki nie znajdę czegoś solidnego i nie odbudujemy oszczędności.