Wątpili we mnie – dopóki nie wszedłem do sądu w pełnym mundurze wojskowym. W sali sądowej unosił się zapach

Skinął głową. „Zawsze lubiłeś trudne problemy”.

—

W dniu ogłaszania wyroków zgromadził się mniejszy tłum niż w dniu aktów oskarżenia. Oburzenie lubi początki. Korekta przebiega spokojniej.

Emily stała z włosami związanymi do tyłu, z makijażem, który wyglądał, jakby próbowała przypomnieć sobie, jak wyglądała przed nagłówkami. Sędzia mówił spokojnym tonem człowieka, który wie, że w takich pomieszczeniach słowa stają się pogodą.

„Pani Pierce” – powiedział – „oszukała pani opinię publiczną i zagroziła gotowości. Przyjęła pani również odpowiedzialność wcześniej niż większość. Nakładam karę dwunastu miesięcy i jednego dnia, aby zapewnić odpowiedni czas, a następnie zwolnienie warunkowe. Zwrot kosztów zgodnie z ustaleniami. Wykluczenie zgodnie z orzeczeniem. I stawiam specjalny warunek zwolnienia warunkowego: będzie pani uczyć etyki zawodowej pod nadzorem agencji. Proszę to uznać za służbę obywatelską. Proszę to uznać za rachunek, jaki wystawia opinia publiczna, gdy zostanie zawstydzona”.

Emily skinęła głową. Nie spojrzała na mnie. Ja nie odwróciłem wzroku.

Na zewnątrz powietrze było przesiąknięte tym delikatnym zimowym światłem, które sprawia, że ​​wszystko staje się szczere. Mama płakała w sposób, który w końcu dotyczył Emily, a nie jej samej. Tata uścisnął mi dłoń, jakby martwił się, że to może być ostatni raz, kiedy ją podaję.

„Nie będzie” – powiedziałem. „Nie, jeśli na to zasłużysz”.

Uśmiechnął się nowym uśmiechem, tym razem bez triumfu. ​​„Tak, proszę pani.”

—

Zespół zadaniowy się rozrósł. Właśnie to robi dobra praca: przyciąga coraz więcej. Zatrudniliśmy analityka z Oklahomy, który czytał wyrażenia regularne jak poezję, oraz byłego audytora DCMA, który traktował faktury jak miejsca zbrodni, a poniedziałki jak wyzwania, które trzeba pokonać kawą. Zespół zadaniowy ds. integralności kontraktów obronnych przestał być gadatliwy, a stał się misją, o którą ludzie prosili.

Stworzyłem program nauczania dla urzędników kontraktowych, który nie zakładał nikczemności i nie tolerował lenistwa. Slajd 1: Oszustwo to nie geniusz; to powtórzenie z lepszym papierem. Slajd 12: Jeśli Twoja lista dostawców wygląda jak książeczka z imionami dla dzieci, zacznij od nowa. Slajd 27: Odbierz telefon.

Uczyliśmy tego w pomieszczeniach bez okien i na zapleczu hangarów, podczas gdy C-17 pochłaniały palety i wydychały powietrze. Uczyliśmy tego w biurach powiatowych, gdzie ludzie, którzy nie trafiają na pierwsze strony gazet, chronią pieniądze, których nikt z nas nie ma prawa marnować. Uczyliśmy tego sami.

—

Spotkałem Emily ponownie we wtorek w budynku federalnym, którego kolor farby najwyraźniej dobrano tak, by złagodzić wyrzuty sumienia. Niosła segregator i butelkę wody, a także ostrożność kogoś, kto w końcu zrozumiał, że nieostrożność jest kosztowna.

„Gotowy?” zapytałem.

Skinęła głową. „Nie zamierzasz mnie przedstawić, prawda?”