W wieku 61 lat ponownie poślubiłem swoją pierwszą miłość: w noc poślubną, gdy rozbierałem żonę, byłem w szoku i złamanym sercem, gdy zobaczyłem,

Nie winię ich. Żyją swoim życiem, rozumiem to. Jednak w deszczowe noce, leżąc tu i słuchając spadających na blaszany dach kropli, czuję się strasznie mały i samotny.

Tylko dla przykładu
W zeszłym roku, przeglądając Facebooka, wpadłem na Alice, moją pierwszą miłość z liceum. Uwielbiałem ją wtedy. Miała długie, falujące włosy, głębokie, ciemne oczy i olśniewający uśmiech, który mógł rozświetlić całą klasę. Ale kiedy przygotowywałem się do egzaminów wstępnych na uniwersytet, jej rodzina zaaranżowała jej ślub z mężczyzną z południowych Indii, starszym od niej o dziesięć lat.

Najlepsze prezenty dla bliskich
Po tym straciliśmy kontakt. Odnowiliśmy kontakt po czterdziestu latach rozłąki. Była teraz wdową; jej mąż zmarł pięć lat wcześniej. Mieszkała z najmłodszym synem, choć pracował w innym mieście i odwiedzał ją tylko okazjonalnie.

Tylko dla przykładu.
Na początku po prostu się witaliśmy. Potem zaczęliśmy do siebie dzwonić. Potem zaczęły się spotkania na kawę. I nieświadomie jeździłem do niej skuterem co dwa, trzy dni, z małym koszyczkiem owoców, słodyczy i kilkoma tabletkami na ból stawów.

Pewnego dnia, pół żartem, pół serio, powiedziałem:
Ciąg dalszy na następnej stronie