W wieku 36 lat poślubiłem żebraczkę, która później urodziła mi dwójkę dzieci — aż pewnego dnia przyjechały trzy luksusowe samochody i ujawniły jej prawdziwą tożsamość, szokując całą wioskę…

Tylko w celach ilustracyjnych
W tym momencie w końcu zrozumiałem. Wszystko, przez co przeszła, nie wynikało ze słabości, ale z chęci wyrwania się z błędnego koła bogactwa i luksusu.

Jej ojciec spojrzał na mnie, mocno ściskając moją dłoń:

– „Dziękuję za opiekę nad moją córką, za danie jej prawdziwego domu. Pieniądze, samochody i dobra materialne to tylko rzeczy zewnętrzne. Najważniejsze jest Twoje serce”.

Cała wieś była oszołomiona. Ci sami ludzie, którzy kiedyś ze mnie kpili i poniżali mnie, teraz w milczeniu pochylali głowy. Nigdy nie przypuszczali, że „żebraczka”, którą pogardzali, była w rzeczywistości córką miliardera – i że ja, prosty rolnik, zostanę zięciem tak potężnej rodziny.

Ale dla mnie te tytuły już się nie liczyły. Patrzyłem tylko na Hạnh, dostrzegając w jej oczach tę samą czystość, co w dniu, gdy spotkaliśmy się po raz pierwszy na rogu targu. Wiedziałem wtedy, że niezależnie od jej statusu, kochałem ją nie za przeszłość czy pochodzenie, ale za to, kim naprawdę była – łagodną, ​​skromną kobietą, która towarzyszyła mi w najtrudniejszych dniach mojego życia.

Od tego dnia nasza historia stała się legendą w wiosce. Ludzie przestali plotkować, zastępując to podziwem. Ja po prostu dziękowałem losowi za to, że pozwolił mi poznać Hạnha tego zimowego popołudnia wiele lat temu.