W tajemnicy kupiłem rezydencję, a potem przyłapałem moją synową na oprowadzaniu rodziny: „Główny apartament jest mój, moja mama może wynająć pokój obok”. Co udało im się uchwycić…

się w niej zakochałam. Wiktoriańska architektura, weranda okalająca dom, sześć sypialni, trzy i pół łazienki i wystarczająco dużo miejsca dla wnuków, które rzadko widywałam. Zdjęcia ukazywały popołudniowe światło, które zamienia kurz w złoto. Wyobrażałam sobie świąteczne obiady, letnie grille, Kevina i Rebeccę w końcu mających miejsce, by wygodnie się odwiedzać, skrzypienie trampek mojej wnuczki na twardym parkiecie, gdy uczyła się jeździć w skarpetkach.

Cena wywoławcza była wysoka, ale pieniądze z ubezpieczenia Henry’ego pokryły ją w całości.