W Święto Dziękczynienia mój ojciec powiedział: „Twoja siostra urodziła się, by żyć skromnie. Nie podoba ci się? Tam są drzwi”. Nie sprzeciwiłem się. Złożyłem serwetkę i to zdanie zamieniłem w najkosztowniejszą decyzję w jego życiu.

Kilka tygodni później wysłałem ostatni list, krótki, napisany na maszynie, bez podpisu. Bez adresu zwrotnego.

Miłość to nie jednostronna praca. Życzę ci rozwoju, ale z dystansu.

Żadnej goryczy. Tylko spokój.

Jeśli kiedykolwiek musiałeś odejść od ludzi, którzy nauczyli cię milczenia, opowiedz mi swoją historię. Skąd to widzisz? Obiecuję, że nie jesteś jedynym, który musiał znaleźć wolność u progu.