W porcie wycieczkowym mój syn napisał SMS-a: „Nie idziesz. To tylko rodzinny wyjazd”. Podczas gdy oni odpływali, po cichu sprzedałem dom, który dla nich kupiłem, przeniosłem ich rzeczy do magazynu i zarezerwowałem bilet w jedną stronę do Paryża, aby rozpocząć życie, w którym w końcu będę na pierwszym miejscu.

Zmusiło nas wszystkich do zmierzenia się z tym, kim jesteśmy, kim się staliśmy i kim chcemy być. Wsadziło mnie do samolotu do Paryża, do studia, do doświadczeń, których nigdy bym nie przeżył, gdybym pozostał w tej starej roli.

Owszem, coś złamało. Ale otworzyło też drzwi do czegoś lepszego.

Jeśli nadal tu jesteś i słuchasz tej długiej historii, zostaw proszę komentarz pod filmem, żebym wiedział, jak się czujesz i na jakim etapie swojej drogi jesteś. Przekażmy tę historię wielu znajomym, którzy mogą jej potrzebować.

A przede wszystkim, chcę Was z tym zostawić:

Kocham swoją rodzinę. Ale kocham też siebie. A to oznacza, że ​​nie pozwolę nikomu traktować mnie jak nikim.