USTAWODAWSTWO BYŁO OSTRZEŻENIEM

„Przepraszam” – powiedziała. „Nie wiedziałam, jak inaczej cię ostrzec”.

Podziękowałem jej, wyszedłem i wsiadłem do samochodu Deacona.

Nie zauważył mojego milczenia. Po prostu gadał dalej – o swoim planie treningowym, pomyśle na startup, o tym, że jego była jest „zbyt nachalna”. Skinęłam głową, patrząc, jak miasto rozmywa się za oknem, zastanawiając się, ile z tego było wyuczone.

Kiedy mnie wysadził, pochylił się i zapytał: „Druga randka?”

Uśmiechnęłam się lekko. „Wyślę ci SMS-a”.