Usłyszałem to przez ścianę – i w tym momencie zdałem sobie sprawę, że mieszkam z obcym mężczyzną

To był zwyczajny wieczór. Zmywałam naczynia, w tle cicho grał telewizor. Mój mąż był w swoim pokoju – prawdopodobnie w pracy.

Jesteśmy razem od 28 lat. Znam go na wylot. Wiem, jak wzdycha, kiedy jest zmęczony. Jak kłamie – nie musi nic mówić, wystarczy mu jedno spojrzenie. Myślałam, że nie ma przede mną tajemnic.

Do tego jednego zdania. Tego jednego zdania, które usłyszałam przez ścianę.

— „…nie martw się, ona niczego nie podejrzewa. Tylko nie dzwoń do mnie przed środą”.

Chwila ciszy.
— „Tak, zgodnie z umową. Zajmiemy się wszystkim”.

Zamarłam. Stałam przy czajniku, zaciskając dłoń na uchwycie. Serce waliło mi w skroniach. Czy to był jego głos? Czy dobrze usłyszałam? Do kogo mówił? Dlaczego szeptał?