„Ukradła test ciążowy mojej siostry, bo nie mogła znieść ojca — tajne kamery, które zainstalowałem, obnażyły ​​kłamstwo o „normalnej rodzinie”.”

Mijały dni, potem tygodnie. Lily nie dzwoniła, nie pisała, nie przepraszała. Ale wieść się rozeszła – opowiedziała krewnym swoją własną, przewrotną wersję wydarzeń, przedstawiając się jako niezrozumiana bohaterka. Niektórzy jej wierzyli. Inni nie. To już nie miało znaczenia.

Prawda była na wideo.

Prawda żyła w złamaniu, które spowodowała.

Prawda jest taka:
czasami ludzie, którzy twierdzą, że cię chronią, tak naprawdę chronią swoją własną wizję tego, jak powinno wyglądać twoje życie.

Lily zbudowała sobie fantazję o „normalnej rodzinie”, w której była wybawicielką, mądrą i obrończynią.
Ale kamery zniszczyły tę fantazję – i obnażyły ​​coś o wiele bardziej odrażającego.

Mara w końcu wybaczyła sobie, ale nie wybaczyła Lily.
A ja usunęłam kamery – ale nigdy nie usunę pamięci o tym, co ujawniły.