Student ostatniego roku studiów, który opuścił swój najważniejszy egzamin, zamiast zostawić mężczyznę w garniturze — i spotkanie na najwyższym piętrze, które zmieniło jego ścieżkę kariery

Mężczyzna był blady, oddychał płytko i najwyraźniej nie reagował. Ethan sprawdził puls, zadzwonił pod numer 911 i wezwał pomoc. Czekając, stosował się do wskazówek z kursu pierwszej pomocy, które zapamiętał z obowiązkowego kursu bezpieczeństwa. Po kilku minutach nieznajomy zamrugał powiekami. Na jego policzki powrócił rumieniec.

Koszt robienia tego, co słuszne

Kiedy przyjechała karetka, Ethanowi trzęsły się ręce – od adrenaliny i świadomości, z czego zrezygnował. Zerknął na telefon.

Spóźnił się. Brama będzie zamknięta, papiery zebrane, a jego dyplom zawiśnie na włosku.

Kiedy ratownicy medyczni przenieśli mężczyznę na nosze, nieznajomy chwycił Ethana za rękę i wyszeptał: „Dziękuję… Przytrzymałeś mnie tutaj. Nie zapomnę tego”.

Ethan zdołał się uśmiechnąć. Nie myślał o wdzięczności – tylko o ciężarze tego, co mogło zniknąć.

Cicha noc po

W milczeniu wracał do mieszkania poza kampusem, gdy zaczął padać lekki deszcz. Przyjaciele próbowali go pocieszyć, ale prawie się nie odzywał. Tej nocy leżał bezsennie, kreśląc zarys przyszłości, która nagle wydała mu się niepewna.

Kilka dni później w jego skrzynce pocztowej znalazła się koperta zaadresowana do Ethana Brooksa .

Ciąg dalszy nastąpi w komentarzach.

List z pieczęcią, której nie rozpoznał

Wewnątrz znajdował się papier listowy z wytłoczonym herbem dużej firmy: Hartwell & Partners Holdings .

Ethan mrugnął. Nigdy o tym nie słyszał.

W liście napisano:

„Drogi Ethanie Brooksie,

Nazywam się Jonathan Hartwell – jestem osobą, której pomogłeś. Zespół medyczny powiedział mi, że bez twojej szybkiej reakcji mógłbym nie odzyskać przytomności tak szybko. Opuściłeś badanie przeze mnie i to cały czas mam w pamięci.

Skontaktowałem się z Waszą uczelnią. Uzgodnili, że w przyszłym tygodniu odbędzie się specjalny egzamin poprawkowy. Chciałbym Wam również osobiście podziękować.