Sprzątaczka pocałowała swojego miliardera, żeby uratować mu życie – to, co wydarzyło się później, zaszokowało wszystkich

– Rozkaz z góry – powiedzieli.

Już miała odejść, gdy obok zatrzymał się czarny, luksusowy samochód. Szyba powoli się opuściła – i ujrzała jego. Michaela Owena. Bladego, osłabionego, ale żywego.

– Ty – powiedział cicho, chrapliwym, lecz stanowczym głosem. – Wsiadaj.

Strażnicy spojrzeli po sobie zaskoczeni. Serce Katheriny biło jak oszalałe.
– Panie, ja… ja nie chciałam…
– Ocaliłaś mi życie – przerwał jej. – Teraz ja ocalę twoje.

Zawahała się, po czym wsiadła. Drzwi się zatrzasnęły, odcinając ją od świata, który nią wzgardził.

Sprzątaczka pocałowała swojego miliardera, żeby uratować mu życie – to, co wydarzyło się później, zaszokowało wszystkich

Wewnątrz Michael odwrócił się do niej i wyszeptał:
– Od tej chwili twoje życie już nigdy nie będzie takie samo.

Kilka tygodni później.

Michael zatrudnił ją jako swoją asystentkę. Kupił jej nowe ubrania, nauczył pisać maile, prowadzić spotkania, mówić z pewnością siebie. Personel plotkował za jej plecami, że sypia z szefem. Katherina milczała. Pracowała z wdzięcznością za drugą szansę.

Lecz z czasem Michael się zmienił. Był niespokojny, zamyślony, godzinami wpatrywał się w okna.

Pewnej nocy Katherina znalazła go w gabinecie – spoconego, dyszącego, bladego.
– Panie! Co się dzieje?! – krzyknęła.

Złapał ją za nadgarstek.
– Zostałem otruty, Katherino… – wyszeptał. – Zarząd… chcieli mnie zabić, bo odkryłem ich oszustwo.

– Co?! – zamarła.

Michael drżącą dłonią podał jej mały czarny pendrive.
– Wszystko jest tutaj. Nie ufaj nikomu… nawet mojej rodzinie.

Zanim zdążyła odpowiedzieć, zachwiała się i upadła w jego ramiona.

Tym razem to ona krzyczała o pomoc – ale nikt nie przyszedł. Rezydencja, która wcześniej wydawała się pałacem, nagle stała się mroczna i pusta.

Drzwi skrzypnęły.
– Ostrzegałem cię, sprzątaczko – rozległ się chłodny głos. – Trzeba było pozostać niewidzialną.

Krew Katheriny zamarła w żyłach. Wiedziała, że ten ktoś wie wszystko.

To był pan Henson – najbliższy współpracownik Michaela.
– Masz coś, co nie należy do ciebie – powiedział lodowato.
– Michael mi to dał. Tam są dowody! – krzyknęła.

– A teraz on jest nieprzytomny. Przypadek? – uśmiechnął się szyderczo.