Skutki uboczne imbiru i kto nie powinien go spożywać?

Imbir jest używany od ponad 5000 lat w kuchni, a także jako lek w wielu krajach azjatyckich ze względu na swoje silne właściwości. Obecnie jest to jedna z najpowszechniej wykorzystywanych roślin na świecie.

Zgodnie z tradycjami ajurwedyjskimi imbir uważany jest za najbardziej „sattwiczną” przyprawę i jest jednym z najważniejszych ziół. Uważany jest za Katu-rasam (gorzki smak), Ushna-veerya (aktywność gorąca), Vata-kapha-har-prabhavam (działanie korygujące na niedoskonałości dróg oddechowych i flegmę), Katu-vipaka (ostry efekt), Laghu-snigdha-gunam (słodka i mazista właściwość) i jest cenny jako lekarstwo i środek eliminujący zaburzenia Kapha i Vatta.

Przyjmowanie imbiru w dużych ilościach może powodować zgagę, gazy, wzdęcia, nudności i rozstrój żołądka.

Imbir nazywany jest Vishava-bheshaj (środek uniwersalny) i Maha-aushadhi (lek o szerokim spektrum działania). Koncepcja ognia trawiennego i metabolicznego (agni) jest naprawdę kluczowa w ajurwedzie. Jeśli pożywienie zostanie odpowiednio przetworzone i strawione, nie będzie wytwarzać w organizmie toksyn, zwanych Ama. Nawet jeśli powstanie „ama”, można ją zniszczyć za pomocą „agni”, które można uzyskać z imbiru. Ajurweda uważa imbir za ostre zioło, któremu brakuje silnego, skoncentrowanego, drażniącego smaku papryczek chili, ale jest na tyle drażniący, że pobudza naczynia krwionośne. Ponadto w medycynie chińskiej imbir słynie ze swoich właściwości eliminujących toksyny. Stosowany jako odtrutka w przypadku zatruć pokarmowych, lekami i innymi roślinami.