Siedmioletnia dziewczynka zdała sobie sprawę, że idzie za nią dziwny mężczyzna ubrany na czarno. Zamiast jednak pójść do domu, zrobiła coś nieoczekiwanego.

Jej krzyki odbiły się echem od ścian, wypełniając budynek. Mężczyzna w czerni zamarł, zaskoczony jej nagłym buntem.

Właśnie wtedy drzwi się otworzyły. Na korytarz wszedł mężczyzna o szerokich ramionach, za nim widać było kobietę.

„Co tu się dzieje?” zapytał, jego ostre spojrzenie przenosiło się z dziewczyny na złowieszczą postać.

Mężczyzna w czerni zesztywniał, a w jego oczach pojawił się szok. Bez słowa odwrócił się i czmychnął w mrok dziedzińca.

Ciało dziewczyny wciąż drżało, gdy ściskała torbę, ale duma cicho w niej rosła. Pamiętała ostrzeżenie ojca i działała szybko. To szybkie myślenie utrzymało ją przy życiu.