„Bo” – odpowiedział, patrząc mi w oczy – „masz siłę, by odejść od tego, co cię nie szanuje. Ta odporność to dokładnie to, czego potrzebujemy”.

W tym momencie zrozumiałem, że życie dało mi drugą szansę – nie tylko na ponowne zdefiniowanie sukcesu na moich własnych warunkach, ale także na pomoc innym w zrobieniu tego samego.

Gdy samochód pokonywał kręte drogi oddalając się od klubu wiejskiego, nie czułam się już jak kobieta uciekająca przed przeszłością. Zmierzałam ku przyszłości, którą sama sobie wypracowałam, kierując się lekcjami wyniesionymi z miłości, która nigdy nie miała mnie chronić.

Ostatecznie to nie luksus ani pochodzenie mnie ukształtowały, ale decyzja o odzyskaniu kontroli nad swoim życiem i wykorzystaniu go do wspierania innych. W tej decyzji odnalazłam siłę i cel, których nie dałoby mi żadne bogactwo ani status.