Przyszedłem na imprezę otwierającą kancelarię mojej żony, tylko po to, by zobaczyć, jak wszyscy się śmieją i wskazują palcami: „Mąż z testu jest tutaj”. Potem żona wręczyła mi kopertę: „Pierwszym zadaniem mojej firmy jest nasz rozwód, podpisz i wyjdź”. Więc odszedłem… Po cichu odwołałem każdą płatność, imprezę, wyjazd i wycofałem moją inwestycję w jej kancelarię o wartości 20 milionów dolarów. Kilka minut później mój telefon rozświetlił się 456 nieodebranymi połączeniami… I KTOŚ ZJAWIŁ SIĘ W MOICH DRZWIACH

„Ale pieniądze moich rodziców – inwestycja Nathana. Niszczysz życie niewinnym ludziom”.

Zaśmiałem się.

Naprawdę się śmiałem.

„Nathan Cross jest niewinny?” – zapytałem. „Ten człowiek, który sprzeniewierzył fundusz powierniczy swojego ojca, żeby ci zaimponować?”

„Mężczyzna, któremu właśnie wręczono papiery rozwodowe od żony, z którą był przez dwadzieścia pięć lat?”

„Człowiek, którego kariera prawnicza legnie w gruzach, gdy jutro rano Izba Adwokacka Stanu Illinois otrzyma dokumentację dotyczącą jego naruszeń etyki?”

„Ten Nathan Cross?”

Wiktoria spojrzała na mnie z przerażeniem.

„Wysłałeś dokumentację do izby adwokackiej.”

„Wysłałem dokumentację wszystkim, którzy musieli ją zobaczyć” – powiedziałem. „Komisja etyki Morrisona i Blake’a. Izba adwokacka. Żona Nathana, która, nawiasem mówiąc, złożyła już pozew o rozwód i zamroziła cały majątek małżeński, w tym osiem milionów dolarów, które zainwestował w twoją firmę”.

„Och, i powiadomiłem także administratorów funduszu powierniczego o jego sprzeniewierzeniu środków powierniczych”.

„Nathan rozważa możliwość postawienia ci zarzutów karnych, Victoria.”

„Ale jasne” – dodałem – „porozmawiajmy o niewinnych ludziach”.

„To szaleństwo” – wyszeptała Wiktoria. „Niszczysz wszystko, bo się w tobie odkochałam”.

Przykucnąłem przed nią i spojrzałem jej prosto w oczy.

„Nie, Victorio. Uczę cię, że działania mają konsekwencje.”

„Nie tylko się odkochałeś. Zaplanowałeś skomplikowaną zdradę, wykorzystałeś moje pieniądze, żeby sfinansować swoją ucieczkę, upokorzyłeś mnie przed kolegami i myślałeś, że wyjdziesz z tego bez szwanku”.

„To nie jest kwestia miłości”.

„Chodzi o szacunek. O uczciwość.”

„Podstawową zasadą jest to, że nie można kogoś wykorzystać, a potem pozbyć się go bez poniesienia konsekwencji”.

Mój telefon zawibrował, sygnalizując kolejne połączenie przychodzące.

Spojrzałem na ekran.

Karol Brennan.

Odpowiedziałem na głośniku.

„Trevor” – powiedział Charles głosem napiętym od ledwie powstrzymywanego gniewu – „Nathan Cross został zwolniony ze skutkiem natychmiastowym”.

„Przeprowadziliśmy również przegląd sytuacji Cambridge and Associates i muszę poinformować, że Morrison i Blake wycofują nasze zobowiązanie partnerskie z tą firmą”.

„Biorąc pod uwagę komplikacje etyczne, jakie się pojawiły, nie możemy wiązać naszej nazwy z tym przedsięwzięciem”.

„Rozumiem doskonale, Charlesie” – odpowiedziałem, patrząc, jak twarz Victorii się załamuje, gdy usłyszała, że ​​jej poprzednia firma wycofuje wsparcie. „Dziękuję, że zająłeś się tym z takim profesjonalizmem”.

Gdy się rozłączyłem, Victoria tylko na mnie patrzyła.

„Zniszczyłeś wszystko” – powiedziała. „Firmę. Karierę Nathana. Moją reputację. Wszystko, na co pracowałam, przepadło”.

„Nie” – poprawiłem delikatnie. „Zniszczyłeś wszystko, kiedy uznałeś zdradę za dopuszczalną strategię biznesową”.

„Upewniłem się tylko, że nie będziesz mógł na tym zarabiać”.

„Co mam teraz zrobić?” – zapytała Victoria, a łzy zaczęły spływać jej po twarzy. „Mam pracowników, którzy na mnie polegają. Wierzyciele oczekują spłaty. Mam umowę najmu powierzchni biurowej, na którą nie stać mnie bez twojej inwestycji”.

Wstałem i podszedłem do okna, patrząc na panoramę Chicago.

„Jesteś mądrą kobietą, Victorio. Jedną z najmądrzejszych, jakie znam.”

„Pomyśl o tym tak samo, jak ja to zrobiłem, kiedy zaczynałem z niczym”.

„Zbuduj coś prawdziwego. Coś, na co zapracujesz. Coś, co nie opiera się na kłamstwie, oszukiwaniu i wykorzystywaniu ludzi, którzy cię kochają”.

„Trevor, proszę. Daj mi coś. Cokolwiek. Moi rodzice stracą dom, jeśli ta firma upadnie”.

Odwróciłem się do niej twarzą.

„Twoi rodzice mogą skontaktować się z moim prawnikiem. Opracuję plan spłaty ich inwestycji, który zabezpieczy ich dom”.

„Ale to dlatego, że są niewinni, Victorio. Wierzyli w ciebie. Wspierali twoje marzenie. Nie zasługują na cierpienie, bo ich córka wybrała bezwzględność”.

„A ty?”

„Nie dostaniesz ode mnie niczego poza lekcją, którą powinieneś był przyswoić już dawno temu”.

„Charakter jest ważniejszy niż ambicja”.

„A integralność nie jest opcjonalna”.

Victoria wyszła z mojego penthouse’u o 23:23. Jej drogi garnitur się pogniótł. Makijaż się rozmazał. Całe jej życie legło w gruzach.

Patrzyłem przez okno, jak wsiada do samochodu i odjeżdża, prawdopodobnie chcąc wrócić i opowiedzieć swoim inwestorom i pracownikom, jak wszystko rozpadło się w ciągu jednego wieczoru.

Następnego ranka mój telefon nadal był pełen połączeń i wiadomości.