Przygotowując świąteczną kolację dla mojej rodziny, otworzyłem okno i usłyszałem siostrę z podwórka: „Nie mogę uwierzyć, że spędzamy święta z tym nieudacznikiem”. Mama odpowiedziała: „Tylko do czasu, aż zapłaci za remont domu”. Siostra: „Jestem gotowa wziąć jej część”. Zamknąłem okno i kontynuowałem przyjęcie z idealnym uśmiechem. 3 dni później…

Przygotowując kolację Exmus dla mojej rodziny, otworzyłam okno i usłyszałam siostrę z podwórka. „Nie mogę uwierzyć, że spędzamy czas z byłą panią z tym nieudacznikiem”. Odpowiedziała mama. „Dopóki nie zapłaci za remont domu, siostro. Ja też jestem gotowa wziąć jej część”. Zamknęłam okno i kontynuowałam gościnę z idealnym uśmiechem. 3 dni później.

Nie chcę spędzać świąt z tym nieudacznikiem. Zamarłam, próbując otworzyć okno ogrodowe, wieszając ozdoby świąteczne. Wyraźnie słyszałam głos mojej siostry Odessy. Mama powinna kazać jej zapłacić za remont, a potem się z nią rozstać. To wstyd dzwonić do jej rodziny.

Nasza matka Marta odpowiedziała: „Już nad tym pracujemy i cały nasz spadek trafi do ciebie”. Serce waliło mi jak młotem, gdy kończyłam wieszać światełka. Śmiali się z mojej nieświadomości, mówiąc coś w stylu: „Udaję małego przedsiębiorcę budowlanego, a ona nigdy nie znajdzie męża. Umrze sama i samotna”.

Mama chowała ekran telefonu, gdy wchodziłam do pokoju, szeptała do telefonu i wymieniała spojrzenia z Odessą, które ściskały mi żołądek. Po 34 latach bycia córką wykształca się szósty zmysł w takich sprawach. Myśląc o tym, poświęciłam 34 lata rodzinie tylko dlatego, że byłam singielką i niezależna finansowo.