Przy kolacji mój syn uśmiechnął się złośliwie i powiedział: „Przynajmniej nowy mąż mamy nie jest nieudacznikiem tak jak ty”. Nie odpowiedziałam. Następnego ranka jego samochód zniknął, a konto na czesne zostało zablokowane. Wieczorem moja była rozmawiała przez telefon, a jej głos drżał z paniki…

Cała sytuacja była sygnałem ostrzegawczym dla wszystkich zaangażowanych. Tyler zrozumiał, że wsparcie finansowe nie jest bezwarunkowe. Sarah zrozumiała, że ​​jej działania wpływają na przyszłość Tylera, a ja, że ​​wyznaczanie granic jest konieczne, nawet w relacjach z członkami rodziny. Mam nadzieję, że Tyler weźmie sobie tę lekcję do serca i dzięki temu stanie się lepszym człowiekiem. Ma potencjał, by odnieść sukces i być życzliwym, ale musiał się nauczyć, że dobre traktowanie ludzi jest równie ważne, jak osiąganie celów. Czasami najlepszym darem, jaki możesz komuś dać, jest odpowiedzialność. A czasami ciche wycofanie wsparcia przemawia głośniej niż jakikolwiek argument.