Przez pięć lat przekształcałem starą farmę moich dziadków w sanktuarium. Wtedy moi teściowie oznajmili: „Sprzedajemy nasz dom i przenosimy się do twojej stodoły. Jest tam mnóstwo miejsca!”. Uśmiechnąłem się i powiedziałem: „Witaj w domu”. Wytrzymali dokładnie 48 godzin, zanim zaczęli prosić, żeby się wyprowadzić…

I nikt nigdy nie będzie chciał mi tego odebrać.

„Dobra” – powiedziałem w końcu, odwracając się w stronę domu, gdzie ciepłe światło lało się z każdego okna. „Chodźmy do domu”.

Bo tym właśnie było teraz to miejsce. Nie tylko farmą. Nie tylko majątkiem. Nie tylko dziedzictwem.

Dom.

I walczyłem jak diabli, żeby to utrzymać.

Gdy ktoś próbuje zniszczyć to, co zbudowałeś własnymi rękami, jak daleko jesteś gotów się posunąć, żeby to chronić?

Jeśli ta historia poruszyła Twój czuły punkt, znasz już moją odpowiedź.