Przed ślubem babcia mojego przyszłego męża dała mi butelkę zielonego płynu i kazała mi go wypić przed nocą poślubną, ale po ślubie przydarzyło mi się coś dziwnego

Nie pamiętam, jak minęła noc. Nie pamiętam, kiedy zamknąłem oczy. Dopiero rano, gdy do pokoju wpadało światło słoneczne, mogłem poruszyć palcami i z trudem wstać z łóżka.

Poszedłem do babci i zapytałem, dlaczego dała mi ten eliksir. Odpowiedziała spokojnie, jakby mówiła o czymś zupełnie zwyczajnym:

„W naszej rodzinie mamy pewien zwyczaj. Aby noc poślubna przebiegła bez zakłóceń, panna młoda musi wypić ten ziołowy napar. To chwilowo unieruchamia ciało, uniemożliwiając mu jakiekolwiek odczuwanie. To ważne.”

Jej słowa uderzyły mnie jak lodowaty cios. Nie wiedziałem, co powiedzieć. Poczułem prawdziwy strach, bo zrozumiałem, że ta rodzina żyje według jakichś obcych, prastarych i potencjalnie niebezpiecznych praw.

A ja… miałam stać się ich częścią.