Profesor powiedział czarnoskóremu studentowi: „Rozwiąż to równanie, a moja pensja będzie twoja” – Co się stało…

Nie rozwiązałbyś prostego zadania arytmetycznego, nawet gdyby od tego zależało twoje życie, Marcusie. Ale oto wyzwanie. Rozwiąż to równanie, a cała moja roczna pensja będzie twoja. A teraz cała historia. Popołudniowe światło sączy się przez zakurzone okna sali matematyki zaawansowanej w szkole średniej Roosevelt, rzucając długie cienie na drewniane źrenice.

Pan Harold Whitman stał w pierwszym rzędzie, jego łysa głowa lśniła w świetle jarzeniówek, gdy z ledwie skrywaną pogardą obserwował swoją klasę siódmoklasistów. Jego wąsy drgały z każdym pogardliwym spojrzeniem, zwłaszcza gdy zerkał na Marcusa Johnsona, jedynego czarnoskórego ucznia w klasie matematyki zaawansowanej.