Poświadczyli, że pieniądze te były tylko pomocą, ale także sposobem na utrzymanie przy życiu sekretu, o którym nigdy mi nie powiedziano.

Po porodzie, bez wyjątku, David przelewał pieniądze swojej siostrze, Margaret. Nigdy tego nie uzasadniłam.

Rodzina sobie pomaga — tak to sobie tłumaczyłam.

Ale pewnego deszczu popołudnia, kiedy w końcu spotkałem Margaret, coś, co mnie zawsze spotkało.

Mieszkała w prostym dwupokojowym mieszkaniu na obrzeżach Portland w stanie Oregon.

Ściany pachniały lekko stęchlizną, dywan dawno zgubiony kolor, a jednak Margaret przywitała mnie z ciepłem, które wywołało we mnie dziwne uczucie winy, że nastąpiło w niej zwątpiłam.

Piłyśmy słabą kawę przy wyszczerbionym kuchennym stole i mimochodem fabrycznym, jak hojny zawsze był David.

jej twarz zesztywniała.

— Hojny? — tak, jakby to powiedzieć, aby używać innego języka.

— Anna, twój mąż nie tylko mi pomaga. Na podtrzymanie czegoś przy życiu.

Coś, o czym powinien był ci powiedzieć lata temu.

trzebaam, jak przyspieszyć mi puls. — Co masz na myśli?